Laatste stage en allemaal afscheidsmomenten

Blog 13

Laatste lesgeef week

Hallooooo. WAT een 2 dagen ook weer. VOL met schoolwerk en ook vol met AFSCHEID. Nadat we de ouders van Marianne en Douwe en Irene dag hadden gezegd (maandag 11 mei) begon die dinsdag onze laatste stageweek al. We hebben netbal en voetbal op het programma, dit vinden ze prachtig. Een leuke afsluiter voor ons ook! Met de kleintjes hebben we trucjes gedaan, wat turnen, wat samenwerkingsspellen en het na doen van ons. Altijd een succes en kan vrijwel zonder woorden, handig bij deze kids. Bij voetbal was er een heuse battle tussen 7b en 7c waarbij 7a een bal leende en verderop een eigen partijtje spelen. De meiden mogen vandaag niet mee doen helaas. Ze krijgen seksuele voorlichting en de docenten vinden het prettig dat de jongens daar niet bij zijn. Eigenlijk heel bizar. De meiden in Grade 7 zijn 12 tot 14 jaar oud en enkele uitschieters. Momenteel zijn er 2 uit de 7B al zwanger. Bizar. Wel heel goed dat ze het doen vind ik. Er zijn zoveel tienermoeders hier. De hele week knuffels gekregen, de jongens van 7 hadden nog allemaal vragen over Nederland en ze vinden het gek dat ons land zo klein is en dat we geen bijzondere beesten hebben. Ook willen ze de euro bekijken en vragen ze van alles en nog wat over de koning en het eten. De meeste kinderen begrijpen niet echt dat we weg gaan hebben we het idee.

Docenten lunch

Op vrijdag 15 mei hadden de docenten een verassing voor ons. Die ochtend hadden we gewone kleren aan en werden we als sexy aangesproken, hilarisch al die koppen. Ook had de directeur een interview geregeld met een journalist. AWESOME, we komen in de krant en op de radio. Nog een foto en we krijgen te horen in welke kranten we zullen verschijnen. Om 2 uur kwamen we een netjes leeg lokaal in waar een tafel stond met lekker eten met daarachter 4 stoelen. 2 voor ons en 2 voor de onderdirecteur en de directeur. Alle docenten zaten in een kring om ons heen. Het was een hele ceremonie als bedankje voor ons. Er waren 4 speeches met hele lieve woorden en veel bedankjes, wat een geweldig gebaar. Ook werd en er veel voor ons gebeden. Toen werd het woord aan ons gegeven en mochten wij ze bedanken (prachtig zo speechen, niet eens spannend en aardig goed Engels). Toen mochten wij de lunch openen (ER WAREN VEEL KIPPENPOOTJES, ALSOF ZE ME KENNEN!!!!) en daarna mochten de vrouwen aanvallen. Ze gingen allemaal zingen en keken zo blij! Daarna de mannen (die zingen prachtig laag er door heen. Lekker alles opgesmikkeld en toen werden we individueel door een aantal docenten bedankt en geknuffeld. Ik heb nog nooit zo’n leuk gebaar gehad vanuit de docenten na afloop van stage. PRACHTIG.

Zondag rustdag

Naast alles van stage eigenlijk alleen maar met school bezig geweest. Zondag even een rustdag gepakt. Eerst naar de kerk (serieus) geweest in Humansdorp. In deze kerk zit een hele leuke juf met haar grade R – klasje. We waren iets voor 10 daar, de dienst zou 10 uur beginnen. Was er helemaal niemand nog. We werden wel meteen welkom geheten door de dominee en een vrouw. Een andere vrouw zou ons begeleiden en liet ons zien waar we konden zitten. De dominee vroeg vriendelijk of we ook even wat wilden vertellen tijdens zijn dienst. Kwart over 10 zijn ze begonnen en gedurende de dienst kwamen nog wel mensen binnendruppelen. Het was een klein kerkje en een rustige dienst (14 vrouwen, 9 mannen en 7 kinderen ofzo, alles zit apart!). We verstonden natuurlijk niks van de hele dienst (Het was in Xhosa taal) maar het was prachtig om mee te maken, vooral het zang was erg mooi. WAT kunnen deze mensen zingen he. Ook mochten veel mensen naar voren komen om te bidden of te preken, en dat kunnen ze ook hee. Ongegeneerd staan ze daar en hebben hele verhalen. Ze schreeuwen er soms bijna over of beginnen te zingen, dan zingt de hele kerk mee. Prachtig. Ook waren alle mannen in een net pak en de vrouwen ook mooi gekleed. De vrouw naast me liet me meelezen uit haar bijbel en ik kon af en toe een vraag stellen. Er werd ook speciaal voor ons gebeden en toen moesten wij naar voren. Stonden we hoor… zo in een kerkdienst achter de preekstoel. We vertelden wie we precies waren en dat we heel dankbaar waren en benoemden de mooie dingen van Zuid Afrika. Prima. Er werden een paar fotos gemaakt en we kregen een applaus toen we klaar waren. We waren gelukkig netjes gekleed ook haha. De dienst liep een halfuur uit haha en we werden door een aantal mensen na de dienst nog bedankt en aangesproken. Prachtig. Daarna zijn we doorgereden naar Jeffreys Bay, even ontspannen SURFEN J HEEEERLIJK. Op een blauwe voet na hahahah.

Afsluiten op stage

Maandag was de afsluiting op school voor iedereen. Bij de dagopening mochten we even wat zeggen en vroegen we ze of ze op het dansfeest kwamen vandaag. We organiseerden namelijk een dansfeest op het plein die middag. Hele school daar lekker dansen, woehoe. Na de dagopening wilden alle docenten met ons op de foto, hele foto schoot met allemaal verschillende telefoons. We hadden helaas gedoe met de boxen dus maar gefixt dat we wat konden huren in de stad. Die man bij ons in de auto, boxen mee en gaan. Tulani zou muziek regelen en een dansbattle. Deze dansbattle was werkelijk fantastisch om te zien. WAT kunnen sommige kinderen dansen, en zo anders dan in Nederland. Ongegeneerd even improviseren voor de hele school he, vinden ze mooi! Ik heb zo met open mond zitten kijken, ongelovelijk die kids. Dit zou je echt NERGENS in Nederland zo zien. Ik heb heel veel filmpjes gemaakt en kijk ze nog regelmatig even terug. GENIETEN. Een paar oudere jongens waren ingezet om als afzetlint te fungeren, beetje raar en ze moesten van de docent duwen en soms tikken uitdelen met de stropdassen. Dit blijft raar hoor. Tulani zelf liep rond met een stok en maakte hier wat dreigende bewegingen mee, dan gaan de leerlingen wel achteruit. Marianne en ik zullen hier nooit aan wennen en vinden het helemaaaaaal niks. Ze sloegen niet echt, maar wel het dreigen en heel zacht tikken. Maar dan nog. Het mag ook officieel niet meer en ze kunnen worden opgepakt. Gebeurt alleen niet want de overheid bemoeit zich 0 met de school. PFffff. Maar terugkomend op de dans battle, dit was echt geweldig om te zien. Na de tijd beetje met iedereen dansen en de eerste leerlingen liepen al naar huis. De directeur was vandaag niet aanwezig en dan loopt het allemaal wat soepeler. Dansen kon ook ne zo lang als we wilden, “de directeur is er toch niet dus doe maar lekker lang”.

Dinsdag ochtend nam de directeur ons mee naar zijn kerkje, hij heeft een klein kerkje die die aan het opknappen is. We hebben hem wat geld gedoneerd voor de renovatiekosten, prachtig. Afgelopen week hele leuke gesprekken gehad met de man, we begrijpen zijn manier van doen steeds beter. We hebben het over de school en de problemen in land. Leerzaam even en het is een slimme maar vooral goede man. WAUW. De directeur Thebekani en de onderdirecteur Vumazonke een bos bloemen gegeven en daarna bij alle docenten langs om ze een roos te geven. Ook nog een laatste gymles gegeven aan Grade R in het kerkje, die hebben GENOTEN dit was geniaal om te zien. Het zijn kleutertjes! We hadden ballonnen uit Nederland meegekregen en die hebben we aan de 3 Grade R klasjes uitgedeeld. Wat een plezier doe je ze hiermee, blijft leuk dat je ze blij kan maken met zulke mini dingen. Prachtig. Nu echt afscheid genomen van de school. Tijdens de rozen uitdelen dus even snel alle klassen individueel dag gezegd en we kregen opmerkingen als “we love you, don’t forget about us, see you again, bring us with you to Holland!, call me & thank you!!” Gek idee dat we hier niet meer terug komen…. Mocht ik ooit nog terug gaan naar Zuid Afrika is dit zeker een bezoekje dat in mijn prioriteit staat. Wat een prachtige tijd en wat een ervaring. Ik ben zoveel ontwikkeld, voelde me echt prettig!!!

Nu kregen we (tussen het vele typen, internetten, typen, mailen en typen door) dat we ook onze onderzoeks presentatie op de school mochten geven als check voor afstuderen. Super leuk dat dat ook telt (ipv in Nederland). Wel moeilijk voor deze doelgroep en in het Engels, maar wel prettig dat het nu al afgevinkt kan worden. Dit hebben we dus georganiseerd en donderdag ochtend de presentatie gegeven (toch wel pittig en beetje spannend). Ondertussen hebben we heel veel problemen met uploaden van dingen en is alles aardig frustrerend hier (al blijven we echt heel kalm nog). Het is wel allemaal gelukt en de docenten reageerden positief en geïnteresseerd. Ze bedankten ons nogmaals en wij zeggen voor de 4^e keer ongeveer gedag. Toch wel jammer dat we gaan.

We gaan reizen

Inmiddels is het vrijdag 7 uur savonds. Ik heb mijn projectverslag officieel ingeleverd voor de 1^e kand en mijn onderzoeksverslag is naar Ben opgestuurd (afstudeerbegeleider van de ALO) voor een laatste check. Ik ben erg tevreden eigenlijk nog en had niet verwacht dat het nog zo goed zou worden wegens alle omstandigheden hier. Dus ik ben eigenlijk heel trots. We gaan vanavond uit eten bij de Christy’s Catch omdat we daar ook onze 1^e avond aten, het is vanavond onze laatste avond in ons huisje namelijk. Morgen vertrekken we op reis!!!!!!!!!!!!!! JEEEEEEEJ. We hebben vakantie verdiend. We gaan bijna 3 weken touren richting kaapstad langs de kust met heel veel tussenstops en dan nog even naar boven bij kaapstad en dan via binnenland terug. Ik begin morgen met een knallende activiteit (nog even geheim wat) om de reis offieel te openen. De laatste week brengen we de auto terug naar Fried en Marian (die krijgen hem nu) hopen we dat we het visum op kunnen halen en gaan we nog een paar daagjes naar Douwe en Irene die ons 17 juni naar het vliegveld brengen.

Ik weet niet of ik nog blogs ga schrijven over de reis, misschien wel, misschien niet, misschien 1, misschien 3. GEEN idee. Zo niet: bedankt voor het lezen, super leuke jullie reacties soms en lief dat jullie aan me denken. Tot snel allemaal!!!!

Stage 8,9, visite en Addo

Blog 12: stage 8 en 9 & visite in ons huisje

Voorgaande week =

Even geleden alweer. Over vorige week had ik eigenlijk niet veel verhalen te vertellen (ma 27 april – zondag 3 mei). Deze week bestond vooral uit blokken voor school (typen typen typen). Het gaat eigenlijk best goed nu heb ik het idee. Heit en Nico helpen me vanuit Nederland en af en toe een reactie vanuit docenten van de ALO. De stage week verliep echt heel soepeltjes, heerlijk. Lekker dansen gedaan met grade 1 tot 5 en met 6 en 7 slagbal. Groot succes weer, beide!! Met dansen hebben we weer allemaal liedjes en dansjes geleerd van hun, en we zingen zelfs al in Xhosa mee. Genieten!!!! Het is net of we al maanden lesgeven hier, echt waar. We genieten echt nog enorm en hebben het goed onder de knie. Het weekend hebben we echt NIKS anders gedaan dan school eigenlijk. Heel saai maar wel nodig.

Stageweek 9 =

Waaaaaaaaant…….We krijgen bezoek donderdag!!!! De ouders van Marianne zijn in het land en Douwe en Irene (waar wij de eerste 3 nachtjes sliepen) komen ook mee. GEZELLIG!!!!! Eerst nog even top stage dagen draaien dinsdag en woensdag. Op het programma (ons eigen zelf bedachte programma natuurlijk) basketbal door mij en rugby door Marianne (voor de oudsten) en balspelletjes met de kleinsten. Ook weer echt genoten en het liep heel goed. Met de balspellen speelden we vel met een rugby bal, dit was iets leuker natuurlijk dan een ‘gewone bal’. Ook de barbie en spiderman bal waren erg in trek. Bal doorgeven en tellen, rondjes rennen (soort zakdoekje leggen), bal overgooien, fopbal, je noemt het en wij hebben dat gedaan met ze. Ze hadden zoveel plezier ook weer, prachtig!

Woensdag middag na stage zijn wij weer achter de laptop gekropen, de ouders van Marianne zouden bellen als ze halfuur van ons af waren, dan zouden wij ze begin van het dorp ophalen. Waren ze ons gewoon op komen zoeken, ze wisten van Harcourts af natuurlijk, dus ze waren daar naar binnen gelopen om te vragen waar : ‘die twee nederlandse meisjes’ wonen. Geniaal, stonden ze ineens bij ons aan de deur. Ze blijven 5 nachtjes slapen waarvan we 1 ergens anders slapen. Om 5 uur waren ze hier, lekker gekletst en Marianne was natuurlijk blij dat haar ouders er waren. De ouders van Marianne kende ik nog niet zo heel goed zelf (3x gezien) maar die heb ik door Marianne haar verhalen afgelopen 3 maanden wel beter leren kennen. Dit was eigenlijk best een grappige gewaarwording. Inmiddels na 5 dagen is het net of ik ze al langer ken haha. Ook heel erg leuk om Douwe en Irene weer te zien!! Lekker Afrikaans praten en we leren weer van aaaaaaalles over het land. Een leuke combinatie zo met z’n 6en met veel lachen (uitlachen en toelachen). ’s Avonds gaan we lekker uit eten bij de italiaan omdat familie Osinga zo gek op pizza is.

Donderdag ochtend gaan Johan en Emma (ouders van Marianne) mee naar onze school, wij moeten nog lesgeven een middagje namelijk. Eerst laten we ze de school zien, stellen ze aan de directeur, Jakes en een paar docenten voor. Ze mogen even binnen kijken bij een paar klasjes en maken de nodige foto’s. Een docent van de jongste kinderen (grade R) laat even zien hoe goed ze zijn in het alfabet (super schattig, zingend en beeldend) en we maken een kort ritje door de sloppenwijk. Dan kijken ze nog even bij onze les en gaan daarna Humansdorp verkennen met Douwe en Irene. Na het lesgeven gaan we met zijn allen kleine tour doen naar de Kouga Dam.

ADDO en kragakamma (wildparken) =

Vrijdag ochtend vertrekken we naar Addo elephant park. Dit is een groot wildpark waar vooral veel olifanten zijn. We proberen eerst voor goedkoper binnen te komen (toeristen betalen 4x zoveel dan Zuid Afrikanen) echter lukt dit toch niet helaas. De ouders van Marianne willen voor ons betalen, geweldig lief natuurlijk!!! We hebben het gezellig zo met z’n 6en in de auto en kletsen over van alles en nog wat en zijn fanatiek aan het spotten. Marianne ziet de eerste olifant en al snel komen we heel veel tegen. Prachtig die immens grote dieren. In grote groepen, in kleine groepjes, tussen de struiken verstopt, in een groot veld (die vallen goed op haha), bij meertjes en lopend vlak langs de auto. Prachtig om te zien echt waar. Ook was er een cheetah kill gesignaleerd, toen wij daar kwamen was de cheeta niet meer aan het smikkelen maar lag verderop uit te buiken. Het bijna volledig opgevreten kadaver konden we wel goed bestuderen. Ook zagen we heel veel bokken (ja je hebt echt 100 soorten hier, wisten we niet wat het was noemden we het altijd een bok) en veel everzwijnen. Op het lijstje stond ook zeker de leeuw, deze hebben we helaas niet kunnen spotten (zelf met heeeeeeel veel zoeken en kijken en zoeken en kijken, met en zonder verrekijker). Helaas maarja. We slapen in 3 huisjes in het park. Ons huisje had uitzicht op een paar olifanten, dat is toch heerlijk wakker worden. Savonds heeeeerlijk spareribs gegeten (samen met ome Douwe zitten peuzelen) en ons knusse huisje met uitzicht ingekropen. De volgende ochtend hadden we een aapje op ons balkon (we hadden de deuren lekker opengegooid voor het uitzicht) hij kwam niet binnen (helaas, vond ik als enige haha).

Na het ontbijt (zoals gewend bij kamperen) zijn we weer in de auto gestapt door het Addo park. Prachtig weer van alles gezien, helaas geen leeuwen. Smiddags zijn we nog naar een ander klein parkje geweest (Kragakamma) hier nog prachtige giraffen, 4 neushoorns bij het rijtje kunnen plakken. Savonds ben ik even gaan hardlopen (even een piep klein momentje voor mijzelf) en hebben we gekookt. Die avond lekker spelletjes gedaan, wijntjes en hapjes verzorgd door hotel Hoekstra Osinga. Ik was echter niet heel goed in dit spel (pech want het was triominos haha) maar ik kan daar de lol gelukkig goed van inzien.

Zondag gingen Irene en Douwe op visite bij mensen in Port Elizabeth en waren we een dagje met z’n 4en. We zijn naar Jeffreys Bay gereden en hebben St. Francis laten zien. Schelpen zoeken, langs het strand lopen, lunchen aan zee, zwemmen in zee (eindelijk weer, want het is afgelopen week weer echt lekker weer, mocht wel weer even na 3 weken ‘slecht weer’) en foto’s maken. Een beetje een rustdag dus. Zondag avond namen Johan en Emma ons mee uit eten. Het was moederdag dus ook nog een roos gekregen (alle vrouwen) bij de Barron. Ook weer verukkelijk gegeten, erg gezellig gehad en het idee dat ik alle 4 bezoekers al langer ken dan 5 dagen (ik kende ze natuurlijk echt nog maar heel kort…….)

Stormsriviersmond =

Maandag: Ons laatste nachtje op de bank zat er op (went ook wel snel eigenlijk, ik verbaas mijzelf steeds meer wat betreft slapen op ander plekken dan mijn eigen bed). We hebben met z’n allen bedacht om naar Stormsriviersmond te gaan (dit hadden Marianne en ik ook nog op de planning, mooi gecombineerd zo). Wij in ons jeepje en zij in de grote bak. Dit natuurpark wel als ‘zuid afrikanen’ binnen gekomen. Johan, Emma, Douwe en Irene slapen vannacht in dit park, aan zee, in prachtige natuur. Wij 2 zijn daggasten. We gaan mee op een boot de oceaan op en een stuk de rivier op. Heel erg mooi, prachtig hard over de golven en haren door de wind. Marianne en ik natuurlijk voorop. GENIETEN! Wij trakteren iedereen op lunch (als bedankje!) en we wandelen over de ‘touwbrug’. Marianne en ik ploeteren nog even een uurtje omhoog naar het uitkijkpunt. Waanzinnig mooie natuur, helaas is dit op een foto bijna niet goed te zien. Echt genieten. Onderweg beetje onzinnige liedjes bleren, heerlijk. Net als vroeger tijdens het wandelen in de bergen! Om 5 uur afscheid genomen van iedereen en wij weer in het jeepje naar huis. Thuiskomen in een leeg (chaotisch) huis, weer met zijn 2en. Het was erg gezellig, maar wij moeten vanaf nu weer knallen voor school!!!! Morgen weer stage dus er moet weer een plan besproken worden. Ook wel lekker weer even, het rijk alleen haha. Ik wil Johan, Emma, Douwe en Irene bedanken voor de leuke 5 dagen. Ik voelde me goed op mijn gemak bij jullie en heb veel gelachen!! Douwe en Irene zien we voor vertrek uit Zuid Afrika weer en Johan en Emma op schiphol. Vandaag op maandag 11 mei is het nog 38 nachtjes, dan ben ik alweer thuis joh!

Oh nog een paar leuke woordjes:

- Padda = kikker

- Kramhegter = niet apparaat

- Krammetjie = nietje

- Gaatjieponser = gaatjeknipper

- Rommelhoop = afvalcontainer

- Snippermandjie = prullebak

- Grondboontjeboter = pindakaas

- Pap = leeg (batterij is pap)

- Vlakvark = everzwijn

- Pyama donkey = zebra

- Klomp (van iets) = veel

- Ik kan verloor vat = ik kan tegen mijn verlies

- Baaikie = jas

- Knoffel = knoflook

- Bokkie = elke soort hert of iets + een meisje (hee lekker bokkie, ga je met me mee!?)

- Loslappie = wilde single

Stage 7, township, rugby, colourrun

Aangezien we ‘s avonds hier vrijwel niks uit kunnen spoken buiten, kan ik wel lekker de blog typen haha. Ik zit hier inmiddels al 11 weken vandaag. En heb nog 8 te gaan, het gaat echt snel. Nog altijd geniet ik hier echt enorm, nog 4 weken lesgeven, school afronden en reizen! Marianne haar ouders komen hier ook nog langs en we zijn druk met afstuderen. Dus druk zat hoor hihi. GOEDE LEVEN HIER, dat zeker!!!! Het is vandaag Koningsdag in Nederland, hier is het Freedoms day, in 1994 was 27 april de dag dat ze hier voor het eerst mochten stemmen ivm afschaffing apartheid. Ook een mooie dag hier dus. Lekker druk op straat en overal activiteiten. We zitten nu lekker te internetten in de theetuin omdat ze bij Harcourts het wachtwoord hebben gewijzigd en niet meer zo vaak mogen komen. Pffff stommerds daar. Precies nu we veel internet nodig hebben voor school.

Stage =

Maandag hele dag voor school geknald, typen als een malle en puzzelen met onderzoek. Gaat aardig lekker, maar kost tijd en we internet (schaars). Dinsdag en woensdag op stage hebben we vooral jagerbal’ (we noemen het maar ‘hunterball’ :p) gedaan. Het lesgeven gaat echt heel goed, Marianne en ik zijn een mooie combo en we snappen goed hoe het werkt hier. De lessen lopen en ze hebben zoveel plezier, ongelofelijk leuk om te zien. De ‘popiejopies’ pakken we aan want die denken dat ze alles mogen en we zorgen ervoor dat iedereen gelijk aandacht krijgt en we leren ze hoe ze zich moeten gedragen. Dit is erg leuk naast het aanleren van de spellen enzo. Lekker met plaatjes en we gebruiken paar Xhosa woorden zoals: Baléka = rennen en Poema = uit. Met de kinderen die af zijn, hebben we wat kletsverhaaltjes mee of verzinnen kleine opdrachtjes. Ook moedigen we anderen aan met een klapritme en liedje dat zij ons leren. Leuk leuk! Hier wordt ik echt happy van. Donderdag hadden we de oudste klassen dus hebben we voetbal partijtje mee gespeeld en wat hooghouden/badminton. Hartstikke leuk ook weer, en ze kunnen op je reageren in het Engels haha. Soms ook wel prettig even na die kleintjes die echt 0 Engels kunnen.

Disabled school =

Donderdag voor schooltijd zijn we op zoek gegaan naar de Rainbow school in Humansdorp. Dit is één van de weinig scholen voor gehandicapte kinderen. Het was een prachtige school en we kregen een kort maar krachtige rondleiding want ze vond het fantastisch wat wij voor Humansdorp doen. Het is vergelijkbaar met een ZMLK school (waar ik 2 x les aan heb gegeven in NL) met kinderen met een laag IQ, grote achterstanden, syndromen en langdurig zieken. Prachtig om even te kijken, we mochten helaas geen foto’s maken. De school was echt vrolijk, kleurrijk, allemaal knutselwerkjes, leuk personeel en stralende koppies. Wat wel heel schokkend was, het blijkt dat veel ouders juist kinderen met beperkingen willen, omdat ze dan meer geld van de overheid krijgen (1000 (70 euro) tot 1300 rand per maand, ipv 300 rand voor een ‘gewoon’ kind). Wat ze dan vaak doen is heel veel drinken tijdens de zwangerschap, bewust, zodat het kind met een beperking geboren wordt. MISLIJKMAKEND. Bah. Verder houden de meeste ouders wel heel veel van deze kinderen, dat vroeg ik me af, het is dus niet persé een schande hier. Maar als ze niet naar deze school gaan, worden ze wel thuis gehouden, zonde van die prachtkinderen.

Township – rondleiding =

Na school neemt een collega (Thulani) ons mee naar de sloppenwijk. We hadden gevraagd of hij ons wat wilde laten zien daar. We zijn zo benieuwd hoe het IN die huisjes is. Dit kon wel en hij had 3 huisjes geregeld (allemaal nichten van hem) waar we in mochten kijken. Echt heel tof dat dit even mocht.

Huisje 1 was het beste van de 3, klein stenen huis, 3 slaapkamers met overal 2persoons bedden. Ook een grote tv met spongebob en een goeie zwarte bank. Verder zat er niet zoveel in het huis en er was vrijwel geen badkamer. Hele lelijke vloer iets. Het bleek dat er 8 mensen woonden. Dus ouders 1 bed, oma en een kind in 1 bed en 3 kinderen in het laatste bed.

Huisje 2 was stukje kleiner weer, wel van steen (een overheids-huisje). Hier kwamen we 2 oude vrouwen tegen (waarvan 1 niet meer recht kon staan) en een jongetje van 2 ofzo. De woonkamer was volgepropt (denk 3 bij 4 max.) met 2 zitstoelen, kastje en een kleine tv. De 2 slaapkamertjes waren oud en lelijk, in 1 kamer stonden 2 eenpersoons bedden. Hier sliepen de oma en de moeder met 1 kind. En in de andere kamer sliepen ook 3 kinderen in een tweepersoonsbed. Wel zagen we een klerenkast en een wasmachine (strak tegen bed aan beide).

Huisje 3 was echt een krot/hutje, bij elkaar gespijkerd van pallets en platen. Hier woonde een hele toffe nicht van Thulani met haar tweeling van 4 en haar vriendje. Ze was 22 jaar oud en ze lag in bed toen we kwamen. We mochten gaan zitten en ze kletste schreeuwend vanuit het slaapkamertje met ons terwijl ze zich aankleedde. De woonkamer was 3 bij 3 denk ik met een vet cool authentiek wit groen kastje (zou je bij ons duur kopen). De muren waren beplakt met karton voor de wind. Ze was wel geschokt door ons bezoek vertelde ze enthousiast, dat WIJ in HAAR huisje waren (wat ze zelf niet een huis noemde, haha). Ook mochten we haar wc zien (giegelend want dat was raaaaar vond ze) dit vond ik wel heftig hoor. Een klein hokje van 1 bij 1 buiten aan de weg. Met een gat waar je doorheen plaste en poepte in een emmer. Deze emmers worden 1 x per week geleegd door een bedrijfje. We vonden het bijzonder om een beeld te krijgen en onze gedachten kwamen wel overeen. De meeste huisjes hebben trouwens wel elektriciteit, ze koken elektrisch. Ik geloof best dat ze erin kunnen wonen, en ik verbaasde me een beetje over de kookplaatjes, tv’s en koelkastjes.

Het blijft bizar om te zien, we bedankten haar dat we het mochten zien en brachten haar in onze auto naar de kerk. Hier moest ze zingen en ze stond erop dat we mee kwamen. Eerder deze week was een docent geld aan het ophalen voor een herdenkingsdienst van een coach van een schoolteam van netbal, Thabo van begin 20 is overleden. Zijn familie heeft geen geld dus helpt iedereen beetje mee. Wij helpen uiteraard ook mee. De dienst waar die nicht ging zingen was deze dienst, wij konden dus wel mee! We kwamen met z’n 6en binnen dus iets minder rare blikken dan als alleen wij met z’n 2en binnen kwamen waggelen. Er werd fantastisch leuk en fanatiek gezongen, gedanst midden in gangpad. En die mensen KUNNEN zingen hoor, ongelofelijk. WAUW. De dienst was vrolijk eigenlijk, de docent van de school stelde ons nog even voor voordat ze begon met haar woordje over Thabo. Dit was ook wel heel vet, we moesten even opstaan en zwaaien naar iedereen. En een geklap dat er kwam. We worden zeer gewaardeerd en overal worden we herkend. Uiteindelijk waren we pas 7 uur thuis haha. WAT EEN DAG, vol indrukken, het houdt maar niet op hier. Mooie dingen van Humansdorp mogen zien en beleven, maar ook de vervelende dingen gezien.

Rugby wedstrijd =

Na even skypen met mem en beppe die toevallig bij ons sliep, zijn we naar Port Elizabeth gereden. We hadden kaartjes voor een rugbywedstrijd tussen de Eastern Provence Kings tegen de SWD Eagles. Hartsitkke leuk om deze sport even te kijken, het is DE sport van Zuid Afrika. We begrijpen helaas niet alle regels (oeps), maar leren door het kijken al veel haha. Het stadion was aardig leek, maar we zaten vooraan in het midden, met de beentjes omhoog de zon in, biertje erbij die over de stoelleuning kon. GENIETEN.

Colourrun =

Dit weekend is het soort dorspfeesten hier, Nautical festival. Een activiteit die ons wel aanspreekt is de colourrun, dat is een hardloopevenement waarbij je ondergespoten wordt met verf. Super leuk natuurlijk haha, helemaal omdat ik lekker aan het hardlopen ben steeds. Het was 5 km en er deden aardig wat mensen mee (sowieso 140 ofzo). Ik ben als 27^e geëindigd haha. Het was een prachtige route door de natuur, smalle paadjes waar je in een treintje achter elkaar aan moest lopen en dus niet kon inhalen. Ik heb ervan genoten en een mooi eindresultaat van 4 kleuren verf op ons gekochte witte shirt. LEUK! Smiddags lekker voor school bezig, net zoals zondag en vandaag. Verder wat chillen en genieten dat het weer zonnig is haha, ook al is de zee wel te koud helaas.

AJUUS tot de volgende keer maar weer. Hoe is het in Friesland en Groningen??? Missen jullie me al :p Over 52 dagen ben ik alweer thuis joh!

Stage 6, visum, oudtshoorn

Maandag 12 april: Vandaag gaan we naar Home Affairs, het bedrijf dat onze verlening van visum moet regelen, allemaal drama, slecht geregeld en traag. Ze zijn sinds kort aan het ‘moderniseren’ want ze willen meer op Europa gaan lijken en het is allemaal wat ingewikkelder sinds 1,5 jaar. We moesten via een hele onmogelijke site, online een afspraak maken. Deze hebben we begin maart gemaakt, maar eerst mogelijke datum voor afspraak was 15 mei, echter verloopt ons visum 11 mei al. Dus na veel vragen en gesprekken met anderen afgelopen weken, besluiten we er gewoon heen te gaan en te vragen wat handig is en net zolang wachten tot we antwoorden hebben. We trekken er een hele dag voor uit. Echter mogen we zonder afspraak ineens ook de papieren inleveren, hier hadden we niet op gerekend, dus de hele ochtend heen en weer lopen rennen van computercafe naar Home affairs, dingen weer moeten aanpassen, thuis moeten bellen voor gegevens. Etc. Etc. Na ik denk wel 5 uur hadden we het eindelijk op orde, maar ik was net te laat met naar binnen gaan. Ze gaan 2 uur dicht, dus ik moet morgen terugkomen. GRRRRR, Marianne heeft wel alles in kunnen leveren en nu 8 tot 10 weken wachten, dan pas horen we ook of we het visum krijgen, vet raar. Want over 10 weken zijn we ne weer thuis. Boete mochten we hem niet op tijd krijgen, wel bewijs van aanvraag hebben we. We gaan het zien, zijn allang blij dat we alles nu ingeleverd hebben.

Dinsdag 13 april: Sochtends heel vroeg opnieuw weer naar Port Elizabeth, ik had achteraf nog 1 cijfertje verkeerd (sukkel, kwam van het haasten), maar na driedubbele check van mijzelf en 2 poppetjes daar, vingerafdrukken, vragenrondje en een foto alles ingeleverd. Om half 10 reden we weer terug naar Humansdorp, na een uur kwamen we aan op de school en begonnen we meteen de gymlessen! De klas van de ochtend verplaatsen we naar het einde dus alles loopt dan weer op schema. We hebben nu alle nieuwe klassen, de andere klassen 5 weken lesgegeven, 1 week sportdagen en nu 5 weken de ander helft van de school. Deze kinderen stonden werkelijk allemaal te stuiteren, helemaal enthousiast, eindelijk zijn zij aan de beurt! Tsja ze begrepen ons systeem ook niet allemaal, ook moeilijk uitleggen aan ze. Maar desondanks luisterden ze goed en waren ze ZO blij, helemaal springen, juichen, klappen en die OOGJES, wauw. Hier doen we het voor inderdaad. Weer lekker estafette gedaan, lekker gestructureerd, meteen aantal regels duidelijk, onafhankelijk van aantal en geloof het of niet, ze vinden het MEGA leuk! Vooral met de hoelahoep erbij! Ze flippen bijna als ze de hoelahoeps zien. Het was wel een brrrrr koude dag, officiële zomer is hier voorbij helaas.

Woensdag 15 april. Vandaag zijn we OP DE HELFT ALWEER, 65 dagen gehad, nog 64 te gaan. HEEL BIZAR. Opnieuw zo’n stuiterend maar koud dagje maar dan met de kleintjes, ook deze waren weer scheeeetig. Wel zijn ze minder opgevoed en zitten er echt ongelofelijke draken in de jongste groepen. School leert ze toch wel omgaan met anderen blijkt, de jongsten hebben hier nog niet heel veel van mee gekregen. Dus ook weer een goeie voor mij, ik ben hier aardig streng en zie niks door de vingers, ze moeten het maar leren dus kinderen die niet gewenst verdrag vertonen zetten we achteraan hun rijtje (en ja dit doen we soms tot 3 keer toe want ze kruipen vanzelf weer naar de nummer 1 positie).

Donderdag 16 april, in 1 woord: regen. Lessen moeten afzeggen, we kunnen de kinderen het niet aan doen. Hoe graag ze ook willen, ze moeten de hele dag nog in het natte schooluniform lopen (geen gymkleren of douche zoals wij dat in NL hebben) dus we willen ze niet ziek maken. We beloven ze een extra keer gymmen, dat maakt veel goed. Allemaal sippe hoofdjes kijken weer wat blijer. Wij besluiten eerst een lange trainingsbroek te halen, want wij kunnen hier ook wel ziek van worden. Hopen op snel beter weer. Hele dag aan school gewerkt, afstuderen komt steeds dichterbij… AAAAH spannend.

Vrijdag 17 april (dag 67). Weekendje naar Oudtshoorn, stond ook al lang op de planning. We hebben hier een paar #TO DO dingen. Het is 300 km rijden waar ons autotje 4 uur over doet. Rond 12 uur komen we aan en we hebben om half 4 gereserveerd bij #Cango caves (grotten). Om de tijd in te vullen gaan we een wild ranch in (daar reden we langs). Het is een soort dierentuintje, we zien hier ook weer van alles en de gids vertelt leuke verhalen. Om half 4 begint onze Adventure tour door de grotten heen. Het is een hele mooie grot met grote kamers in het begin vol prachtige stalagmieten en stalagtieten. De oorspronkelijke bewoners van Zuid Afrika (bushman) leefden echt alleen in het allereerste deel van de grotten, ze durfden niet dieper de grot in. Later kwamen we bij steeds kleinere kamertjes en hadden we een aantal smalle tunnels en doorgangen. Was echt fantastisch om te ervaren. 1 doorgaan leek onmogelijk, maar je moest daar gaan staan en ineens 3 meter omhoog klimmen. WUT, en er was een “brievenbus” van 27 cm hoog waar we doorheen moesten glijden. Hele toffe ervaring!!! Savonds zoeken we weer een backpackers op, waar we 1 nachtje slapen. Het is druk en 3 slaapzalen zitten vol, maar wij zijn de eersten in de 4^e slaapzaal en blijven de enigen, woehoeeeee lekker slapen dus! Van 8 tot half 11 valt de stroom uit, dus zaklampen erbij gepakt, maar je kan niet zoveel helaas.

Zaterdag 18 april. Het was eindelijk weer wat zonnig!!!! Een van mijn grootste missies = op een struisvogel rijden, deze missie hoop ik vandaag te volbrengen. We rijden naar een Ostrichs Farm (struisvogel boerderij) en krijgen een hele rondleiding, houden kuikentjes vast van 6 dagen oud, welke zo groot zijn als een volwassen eend en heeeel gek aanvoelen van onderen. Leren veel over de veren, eieren etc. Heel leuk. Wel leuk voor jullie: de zwarte struisvogels zijn mannen en de grijze zijn vrouwtjes, de man zit snachts op de eieren, de vrouw overdag. De eieren kunnen 120 kilo houden en de eieren komen na 42 dagen uit. In 1 struisvogelei passen 24 kippeneieren. Daarna komt het moment: je mag op een struisvogel zitten, wij hadden al beetje lopen vissen of men er ook op mocht rijden… Ze had dus al een vermoeden gekregen dat we dat heel graag wilden, en toen mocht het! Even klein formuliertje tekenen en toen moest ik al het trappetje op. Ik moest de vleugels vasthouden, benen goed klemmen achter de knieen (op de plek van heupen lijkt het) en achterover leunen. Het was werkelijk HILARISCH! Super leuk om te ervaren!!!! Die smile krijg je niet meer van mijn hoofd vandaag. Na de tour zijn we naar een dorpje Friesland gereden (op de route) om een foto te maken met het naambordje, “even dagje in friesland geweest”. En savonds weer in St. Francis aangekomen zijn we uit eten gegaan. Heerlijke beef fillet (ossenhaas) met een verukkelijke saus, pompoen, sperzieboontjes en frietjes voor maar 170 rand (=13 euro, oleeee)

Zondag ochtend gaan hardlopen, heerlijk hier!!! Ik werd wederom aangemoedigd door paar aapjes en mooie gele vogels, de zon kwam langzaam op en ik ben geëindigd op het strand, lekker uitlopen en schoenen uit! ULTIEME OCHTEND. Vandaag en maandag schooldagen… Werken aan verslagen…. Moet ook gebeuren. Het is gelukkig wel beter weer aan het worden!!!!

De paasvakantie, naar Drakensbergen en omgeving

Dag 0 = donderdag 2 april = Sandboarden in Jeffreys bay

Donderdag 2 april, na 2 eerder pogingen was het vandaag toch eindelijk een goeie dag: we gaan sandboarden: snowboarden van duinen af. Het lijkt wel op snowboarden, maar je moet recht naar beneden gaan, ga je bochtjes maken, val je. De eerste keer was even gek en spannend, je hebt geen idee hoe je remt en hoe het voelt. Maar na 2 keer gingen we al als een speer. Ook deze instructeurs vond ons natuurtalenten haha. We hebben 2 uur geboard, het omhooglopen de duinen op was zwaar en bloedheet, dus het was lang genoeg haha. Super leuke ervaring. ‘ S middags de tas ingepakt, met school bezig geweest en de auto ingepakt voor de reis. Morgenvroeg vertrekken we: LEEEEUK!!!

Dag 1 = vrijdag 3 april = Mthatha (630 km stand) : ‘Mthatha backpackers’

We wilden niet in het donker rijden, dus zijn rond 7 uur vertrokken. We rijden langs Port Elizabeth, Grahamstown, King Wiliams town, naar Mthatha. In 1 keer naar de Drakensberg halen we niet, ontdekken we al snel. Ons autotje gaat maximaal 100 en de berg op gaat die gemiddeld 60 haha. Ook zijn de wegen niet overal heel goed dus is het een spel om gaten te ontwijken. We komen langs prachtige landschappen, nog niet hele grote bergen, meer heuvels en weilanden. Ook rijden we dwars door een aantal dorpjes en stadjes, waar het ontzettend druk is op straat. We zien onderweg een aantal keer mensen netjes gekleed langs de weg lopen, op weg naar de kerk! Bijzonder mooi al die nette kleren. Op de weg zien we veel vele honden, aantal aapjes, heel veel koeien, geiten, een onthoofd paard (?), maar ook veel mensen weer. Te liften, te lopen of te verkopen. Om half 5 komen we aan in Mthatha en vinden al snel de ‘backpackers’ (zo heet dat, daar slapen backpackers). We gaan nog even de stad verkennen en eten een hapje in de stad. We slapen in een kamer met 3 stapelbedden en er is 1 ander meisje. Louisa (Duits) die in Leeuwarden aan Stenden studeert en nu een halfjaar aan Stenden South Africa. We delen verhalen en we gaan elkaar die nacht erna weer treffen, we hebben hetzelfde eindpunt: sani-lodge in Underberg.

Dag 2 = zaterdag 4 april = Mthatha – Underberg (1026 km stand) : ‘Sani lodge’

15 minuten na de wekker zitten we alweer in de auto om 6.45. We ontbijten in de auto en rijden de stad uit, na een kleine puzzel met de stoplichten bij een kruispunt komen we weer op de snelweg. We gaan eerst even langs de grootste waterval van Zuid Afrika: Tsitsa falls. Hele tour om er te komen, maar het ging goed met ons jeepje. Het was wat mistig, maar een prachtig plekje. Lekker glibberen in de modder, want het had de hele nacht geregend. Rond 10 uur rijden we verder richting de Drakensberg. In Underberg aangekomen om half 3 halen we boodschappen en eten voor de avond. De backpackers is 16 km verderop en ligt prachtig in de natuur (heel anders dan Mthatha midden in een stad). Het is hier ook een stuk drukker, er word bier aangeboden en er is een lekkere woonkamer met heel veel banken. We koken lekker rijst met groentes, meteen voor 2 dagen want morgen zijn we half 6 pas terug na een lange dag. We hebben de Sani pas tour geboekt naar Lesotho. Savonds kletsen we lang met allemaal mensen in de woonruimte en gaan laat op bed. We slapen op een 9 persoons kamer, helemaal vol, met aangrensend een 6 persoons kamer. Ik ben niet echt een goeie slaper met meerderen op een kamer of geluiden van anderen haha, dus ben benieuwd.

Dag 3 = zondag 5 april = Sani pas Lesotho tour

Op zich prima geslapen, wel vroeg wakker doordat anderen om 6 uur vertrekken met iets te veel lawaai. Wel prima, ik ga lekker uit bed naar buiten. Om 9 uur staat Mathew onze gids klaar met een dikke landrover. Het is een prachtige vent, met veel verhalen en veel kennis over het gebied. We rijden door een pas door de drakensbergen richting de grens naar Lesotho. Het is een waanzinnig gebied met prachtige uitzichten. De route werd vroeger (vanaf 1910) gebruikt voor handel vanuit Lesotho met ezels, pas sinds 1960 is er een ‘weg’ waar auto’s overheen kunnen. We leren veel over de bergen en over de natuur hier. Onderweg stoppen we vaak om wat te zien of te doen. We drinken water van de ‘fountain of youth’, zoeken naar fossielen, leren over planten en zien mooie natuurverschijnselen. De pas eindigt met haarspeldbochten de rotsen op. En bovenaan is de grens, waar we paspoort controle hebben en een stempel krijgen. Het is koud hier boven (2800 m hoog) en we zien de eerste inwoners van Lesotho (musuthu = 1 bewoner, basuthu = meerdere).

De jongens zijn vaak schapenherder (vanaf 11 jr.) en de meisjes gaan langer naar school en helpen thuis. Het land is zo groot als Belgie en heeft 1.8 miljoen inwoners. Dit land heeft het hoogste laagste punt (1400m) van de wereld. De trouwprijs die ze moeten betalen om te trouwen is hier 23 koeien van 5000 Rand. (In Zuid Afrika is dit 9 koeien van 9000 Rand.) Als je een huis wil bouwen moet je de plaatselijke chief vragen en dan krijg je een stukje land. De mensen dragen vaak regenlaarzen en dekens, dit omdat het vroeger status was. Deken komt van de koning en de laarzen lieten zien dat je rijk was omdat je in de mijn werkte, ook is het om te beschermen voor onweer. We hebben de top van Lesotho gezien en mochten bij een vrouwtje haar huis binnen. Bijzonder joh, zon stenen rond huisje, vanbinnen dicht gemetseld met poep. In het midden staat een vuurplekje met een ‘dutch oven’. Groeten in Sesuthu taal = Lumela (zeg dumela), groet je meerdere = ‘dumelang’. En je zegt altijd: hallo moeder/hallo vader/ hallo broeders/ hallo zussen. Wij tweeen werdern zo gegroet: Dumelang, bo ausi. (hallo 2 zussen). Bedanken = ‘kiejelabuhla’. Wat een beleving en wat een schat van een mens. Wat we bijzonder vonden dat haar 5 kinderen allemaal bij haar zus wonen om daar naar school te gaan. Zelfs de kleinste van 5 ziet ze alleen in de vakanties. In het huisje van Alina oftewel: Ma Tsitso (moeder van Tsitso) mochten we brood proeven, zelfgemaakt bier proeven en mochten we vragen stellen. Deze vrouw krijgt geld van de organisatie dus ze leeft van ons/toeristen. Daar is ze heel blij mee. Half 6 waren we weer thuis en bedankten we Mathew voor de fantastische dag. ZOVEEL geleerd, zoveel gepraat en gevraagd (Engels), toen Nico die avond belde had ik zelfs moeite met het Fries praten haha. Heel bizar om te ervaren even.

Dag 4 = maandag 6 april = Underberg – Durban (1240 km stand) : ‘Happy Hippo’

Na een rustigere nacht (3 personen: Marianne, Lousia en ik, op de hele verdieping) zijn we om 8 uur gaan hiken vanaf de backpackers. We liepen een mooie route door de bergen, wisten via 4 jongeren dat de afslag moeilijk te vinden was, vonden hem uiteindelijk toch nog, nadat we eerst wel te ver waren gelopen haha. Hier namen we een stukje extra route naar een kleine waterval met ‘pool’. Het was echt in de middle of nowhere dus we besloten te gaan zwemmen, er was toch niemand. HEERLIJK haha! Op de terugweg kwamen we een prachtige slang tegen, giftig, die niet bijt, maar giftig spul in ogen spuit. Rond 1 uur waren we terug bij de backpackers en stapten we in de auto naar Durban. Hier kwamen door een hele grote stad bij een hippe backpackers aan. Hier kwam ik een oude bekende tegen, Brend! ZO toevallig dat we precies die ene nacht bij dezelfde backpackers waren in deze stad. Grappig! Ook ontmoeten we een Nederlands en een Duits meisje. Laat op bed na lekker kletsen. Om half 4 snachts kwamen onze 2 kamergenoten terug van stappen met ontzettend veel kabaal, liepen half naakt rond, deden alle lichten aan en gingen lekker bellen. ZO onbeschoft en ze vonden ons egoïstisch dat ze vroegen of ze stiller wilden doen en het licht uit wilden doen. Heel bizar even. Vanaf dat moment noemden we ze de walrussen, want ze waren onbeschoft, snurkten luid, waren heel dik en liepen naakt rond. Wel weer jammer dat ze donker gekleurd waren, want je wil niet racistisch zijn, maar toch denken we dat ze andere normen en waarden hebben wat betreft slapen met meerderen op 1 kamer. Tsja. Slechte nacht dus haha.

Dag 5 = dinsdag 7 april = Durban – Mount Moreland (1270 km stand): ‘Shapes of Africa rustic stayover’

Vandaag Durban verkennen met een hop on bus. We kochten een buskaart waar we de hele dag mee konden touren. We zijn langs het Mabidha stadion geweest, waar de grootste swing vanaf stadion was (deze wilde Marianne gaan doen, echter was vandaag dicht, doen we dus morgen! Ik bewaar deze centjes voor de grootste bungeejump van de wereld). Ook zagen we een mega groot casino park en werden we nogmaals gewaarschuwd voor de stad door een politieman. We wisten allang dat het niet veilig was, maar toch attent. De boulevard was mooi, heel anders als we gezien hadden en de stad zat vol grote gebouwen. Het is de 3^e grootste stad van Zuid Afrika op Kaapstad en Johannesburg na. Volgende stop is de Victoria Markt, wat vergelijkbaar is met markten in Turkije. Ook lopen we een stukje de straat in maar dat voelde niet prettig dus hebben we maar klein stukje gedaan. Een vrouw wees ons een plekje waar je Bunny Chow kon eten (stond op de to do list). Het is een onderkant van brood, hol gemaakt en vol gegooid met kip. JUMMMMM. We besluiten ook nog naar het aquarium te gaan waar we ons weer even kind voelen haha. Heeeeel veel mooie visjes, dolfijnen show, haaien voeren, alle NEMO film vissen en hele grote schildpadden. Rond 5 uur moeten we een nieuwe backpackers zoeken en rijden we 30 km boven Durban naar een hippie achtige plek in de natuur. Hier slapen we in een ronde hut, prachtig, net zoals in Lesotho, helemaal alleen want het is rustig daar !!! LEKKER.

Dag 6 = woensdag 8 april = Mount Moreland – Port St. Johns (1707 km stand): ‘Jungle monkey backpackers’

Rond half 9 vertrokken naar Durban, Marianne ging de swing doen, nadat we de afslag gemist hadden en andere delen van de stad zagen kwamen we net op tijd aan bij het stadion om 10 uur. Ik mocht mee het stadion in en kon meekijken vanaf beneden. Om 11 uur reden we alweer, langs de kust op naar Port St. Johns. Ook weer mooie natuur, tropischer tot hele donkere bergen met jungle. Om half 5 deden we weer boodschappen voor avondeten en haalden we brood en broodjes voor lunch en ontbijt. Deze backpackers was ook weer rustiger, de keuken was echt drama en we hadden niet echt aanspraak met anderen. Het waren wat rare mensen hier. Al was dat ook niet erg een keertje. Keertje vroeg op bed en de 2 anderen niet eens meer gehoord. We zijn wel wat gaar van het autorijden blijkt.

Dag 7 = donderdag 9 april = Port st. Johns – Hogsback (2190 km stand): ‘Away with the fairies’

We rijden het dorpje uit en slaan een paadje in de jungle in. Fantastische natuur en lekker door de modder met ons jeepje. Via Brend hoorden we over een modder masker plekje wat totaal niet bekend was en helemaal niet toeristisch was. Deze hebben we daarna opgezocht. Een klein jongetje vertelde dat die onze gids zou zijn en we reden achter hem aan. Het was echt leuk, we roken eerst aan een krater spleetje, waar mega gekke lucht uit kwam. Toen liepen we omhoog een grotje in en smeerden de tweeling mij in met modder op mijn gezicht. Super schattig, buiten smeerden hun moeder (de vrouw die die dag de gids mocht zijn, elke dag is het een andere dorpeling) en het jongetje nog stippen op ons hoofd boven de gele modder. De 3 kinderen liepen met ons mee bovenop de grot, waar een roze waterbron was. Hier waren dorpelingen zichzelf en hun kinderen aan het wassen. Bijzonder dat we dat mochten zien, toen vertelde het jongetje dat we ons gezicht konden wassen in het water. Dit proefde wat zout en rook naar zwavel, maar was niet warm. Wat een beleving, er was niet echt een prijs van hoe duur het was, maar we gaven de kindjes ook allemaal want muntjes en een zak chips en de vrouw 20 Rand. Ook 2 jongens die op onze auto gingen passen hebben we wat gegeven. Met een smile op onze kop van deze bijzondere ervaring stapten we weer in de auto om 11 uur en gingen we op weg naar Hogsback, waar een leuke backpackers zat hoorden we via via. Hier kwamen we in het donker aan, midden ind e bergen om half 7. Het was wederom een prachtige route en we eindigden echt n de bergen. We aten een zelf samengestelde pizza omdat we vandaag 2 maanden in Zuid Afrika zitten :)

Dag 8 = vrijdag 10 april = Hogsback – Port Elizabeth (2543 km stand): ‘Hippo backbackers’

De ochtend gestart met een bad aan de rand van de klif/bergen. WAUW. Water moesten we zelf opwarmen met een vuurtje, duurde allemaal wat lang, maar om 9 uur zaten we erin! Een prachtig uitzicht zo midden in de bergen. Na het bad gaan we nog een hiken naar de oudste boom van de Eastern Cape en naar de Madonna waterval. Ook weer hele mooie paadjes, met aapjes rondom ons in de bomen en weinig mensen met natuurgeluiden. Heerlijk. Rond 5 uur komen we in Port Elizabeth aan, hier zal ons laatste nachtje plaatsvinden. Hier is het ook weer rustig en we zijn de enigen op de kamer weer. Lekker! We zijn de enigen in de woonkamer en hangen voor de tv, bijzonder wat er hier op tv is, bigbrother bijvoorbeeld. WE hoorden over een soort colour run hier morgen, deze blijkt echter pas savnods te zijn en wij willen niet in het donker teruglopen naar een backpackers of terug rijden naar St. Francis. Dus we besluiten het niet te doen, ook is het alleen een kleuren run en niet een run waar je met verf bespoten wordt. Helaas.

Dag 9 = zaterdag 11 april = Port Elizabeth – St. Francis weer (2677 km eindstand)

Lekker wakker worden met een potje poolen en we gaan de stad nog even verkennen. Het is rustig in de stad, nationale brakdag zaterdag, want vrijdag krijgt iedereen uitbetaald. De stad was mooi om te zien, voelde niet onveilig. We zagen parkjes, klommen in een vuurtoren, en kochten rugby kaartjes voor 25 april bij het Nelson Mandela Stadion. Om 1 uur reden we naar St. Francis, de proefreis zit erop. We gaan maandag naar Home Affairs omdat we nog wel eens problemen kunnen krijgen met het verlengen van ons visum. We hebben een afspraak op 15 mei, maar we willen meer info en advies dus gaan maandag daar waarschijnlijk de hele dag zitten. Dinsdag beginnen de lessen voor de andere helft van de school (nu alle b-klassen en nog paar c klassen) WAT EEN TOPWEEK, nu al zin in de laatste maand reizen!

Stage 5, regen, surfen, sportdagen en diefstal

Stageweek 5

Maandag en dinsdag (di 24 maart, dag 43 = 1/3^e alweer) op stage ren en race spellen gedaan, samen of tegen elkaar en Marianne deed hockey. Het was prachtig weer en ik heb lekker geïmproviseerd en gedifferentieerd bij alle groepen. Ik ben weer lekker bezig geweest met wachten en eerlijk spelen. Een ding wat ik gedaan heb bij de jongens bijvoorbeeld was liggen op je buik, wachten tot je tegenspeler het dopje voor je aantikt en pas dan mag je snel opstaan en achter de ander aan rennen om diegene te tikken voor die terug was. Lekker met kleurtjes gewerkt en gekeken wat voor groep ik voor me had. Een paar giebelende meiden heb ik steeds naar elkaar toe laten rennen en dan in het midden samen iets doen. Bijvoorbeeld high 5, springen en in de lucht een high 5 of een rondje samen draaien. Ook naar elkaar toe rennen maar voor de midden nog een koprol maken. Gieren joh. Wel is het altijd nog lastig om soms even te moeten wachten. De oudste leerlingen hadden soort toets week en een aantal waren een beetje chagrijnig en hangerig aan het einde van de les. Dinsdag uit stage hoorden we muziek uit het lokaaltje naast ons. Ik dacht een cd, maar ik keek even om het hoekje door het raam, waren er allemaal meiden aan het zingen. WAAAAUW wat was dat prachtig. Meerstemmig, prachtig hoog en swingend. Ook zingen ze luid, wat je in Nederland niet snel voor elkaar krijgt, veel te eng. Echt mooi, Marianne en ik zaten echt met open mond te luisteren en gaven een applaus toen ze klaar waren. De andere 4 docenten die er zaten deden dit niet en gaven alleen feedback, volgens ons alleen maar hoe het beter kan. Wij zijn zo gewend om eerst positief feedback te geven en dan nog een tip er achteraan. Hier krijgen ze echt weinig te horen wat ze goed doen en gaat het altijd om nog beter worden. Project dag 2 van buitenschoolse activiteiten was ook weer een groot succes en ook deel 2 van de enquêtes voor mijn onderzoek zijn de deur uit gegaan. Ik heb het nu maar volledig zelf uitgelegd aan de 3 docenten, en 1 klas zonder docenten heb ik dit zelf gedaan. De leerlingen vinden het moeilijk om in te vullen en doen er ook best lang over. Na wat heen en weer geloop van klas naar klas had ik na een uur 3 klassen ingevuld weer terug gekregen. 6b had het druk druk en die zouden het de volgende dag wel ingevuld aan me geven, dan hoefde ik niet te wachten. Nouja prima.

Woensdag ochtendhad ik helaas migraine en is Marianne alleen naar stage gegaan. Woensdag in de loop van de middag knapte ik helemaal op en ben lekker over het strand gaan lopen. Even lekker buiten weer na een hele ochtend op bed. Om half 10 die avond begon het te flitsen buiten en gingen we lekker op het balkon naar de flitsen kijken, dit deed ik vroeger thuis altijd met heit, prachtig die flitsen ik kan daar echt van genieten. Nog een aantal pogingen gedaan om het onweer op de foto te krijgen, dit lukte maar bij 1 foto haha. Moeilijk zo’n ingewikkelde spiegelreflexcamera. Om 11 uur kwam het dichterbij en toen het ging regenen zijn we op bed gegaan. En toen begon het me toch een partij te donderden. Wauw zo luid. Ik slaap onder de punt van het dak onder riet, normaal hoor ik altijd de zee maar nu hoorde ik de klappen extra luid. Ook is het nog ingeslagen in de buurt dacht ik te horen, maar niks van meegekregen. Marianne vind onweer heel eng, maar heeft zich goed gedragen haha.

Weekend

Donderdag ochtend om 10 uur ‘s ochtend begon het ook weer te plenzen, net toen wij in de auto waren gestapt om wat te regelen voor de sportdag. Gek joh in Humansdorp waren dikke waterstromen langs de weg, bruin en heel snel stromend door hoogteverschil. Wat we wel meteen heel erg vonden was het idee dat al die mensen die in de sloppenwijk wonen hier echt niet tegen bestand zijn in die huisjes en hutjes. Zo zielig. Het is echt niet waterdicht allemaal, veel modder (wat echt een drekbende is geworden en waterstromen soms door het huis heen zelfs. Wow toch weer even een besef hoe slecht sommigen het hier hebben. Een paar kindjes zaten ook onder de modder op school en een paar hadden wel laarsjes en een jasje aan. Ik bleek toch nog niet fit te zijn en ben nadat we terug waren gekomen om 12 uur ofzo weer mn bed in gedoken. Even uitzieken, niet met school bezig maar gewoon film kijken met thee in bed, opknappen!

Vrijdag hadden we het plan om naar Port Elizabeth te rijden, maar het weer was nog niet goed dus we vonden het zonde. We zijn naar Jeffreys Bay gereden voor de laatste spullen voor de sportdag (springtouwen en stopwatches moesten bijgevuld worden, dus het geld van alle sponsors word nog steeds goed besteed). Smiddags zijn we naar Cape St. Francis gereden naar de vuurtoren, heerlijk de golven zien klappen op de rotspartijen. Prachtig plekje, ook de nodige schelpjes gevonden en lekker gepield in het zand. En om 5 uur kwam ineens de zon. Ja lekker hee, te laat. Haha maar alsnog wel lekker even. De zeehondjes rescue was al dicht om 4 uur helaas, dus andere keer maar. Savonds kregen we te horen dat de deadlines van de ALO verschoven worden, lekkaaaaaaah. Ook om deze regenachtige week even goed af te sluiten en te vieren dat de ALO eens mee zit, zijn we uit eten gegaan. Voor 9 euro (130 Rand) had ik onmogelijk lekkere ossenhaas en Marianne had een pizza. Lekker een flesje wijn erbij en ‘s avonds de kroeg in. Hier ook weer leuke mensen ontmoet en veel aanspraak gehad. Micheal en Reinard vertelden over het werk wat ze doen voor arme kinderen in de sloppenwijken van de omgeving en vertelde over een evenement op het strand binnenkort. Hier zullen wij zeker heen gaan en misschien nog wel helpen in de organisatie, super leuk initiatief. Ook vertelden ze over een recycle project voor de kinderen in Sea Vista. Ze mogen elke maandag hun verzamelde afval naar een winkeltje brengen, dit word gewogen en daar krijgen ze ‘geld’ voor (bedrag op een briefje: bijvoorbeeld ‘20 money’). In een speciaal winkeltje met kleren, speelgoed en eten en drinken kunnen ze dit ‘geld’ uitgeven. Alles in dat winkeltje is gedoneerd door anderen. HOE SUPER VET! Hier gaan we binnenkort even naar opzoek.

Zaterdag zijn we naar het surfwalhalla van Zuid Afrika gereden: Jeffreys Bay en hebben we 2 uur lang gesurft. Met eerst korte theorie en oefenen van opstaan in het zand (voor mij een kleine herhaling) en toen het water in. HEEEERLIJK, het was zo leuk weer en we waren natuurtalenten voor beginners zei die. Ik heb echt zo genoten joh. Daarna op een soort apres ski dakterras plekje een koel drankje gehaald om de zoutsmaak weg te spoelen haha. We gaan zeker vaker surfen, huren dan wetsuit en surfplank in St. Francis en gaan zelf lekker verder pielen. Zondag verder dagje school, sportdag voorbereiden, hardlopen etc. (extra leuk de keren dat ik aapjes tegenkom als ik hardloop, haha!) En nog 33 kannen limonade gevuld (5 liter flessen) achter bij de spar.

Sportdagen (week 6) en diefstal

Maandag op de planning: sportdag voor alle klassen van de Grades 1 en 2 (1a, 1b, 1c, 1d, 2a, 2b, 2c en 2d) HEUL veel kindjes. Het veld was bijna klaar, Marianne was even naar de school gelopen om een paar tafels op te halen en toen gebeurde het. Onze gele jeep hadden we op het veld geparkeerd, op slot, want dan hadden we hem in het zicht. Ook hadden we hier alle limonade kannen en de reserve materialen in. 3 jongetjes die wat rondhingen bij het veld wezen naar de auto. Ik stond 25 meter verderop dopjes op de grond te zetten (met gezicht richting de auto). Ik keek naar de auto maar zag niet wat ze bedoelden. Toen zette ik 1 dopje weer neer en ze wezen nog een keer en riepen: your car! Dus ik liep snel richting de auto, kijken wat ze bedoelden en zag een man achter een muurtje glippen met een blauw shirt aan. En toen ik er bijna was zag ik het. Het raampje van de bijrijder was ingeslagen, ze hadden mijn tas! Dat was dus dat blauwe, geen shirt, maar mijn tas! KUT en die jongens kwamen naar me toe. Ze zeiden dat ze wisten wie het was. Marianne kwam na 2 minuten ook aangelopen en bleef bij de auto, ik ben naar school gelopen naar Jakes, docent die ons aanspreekpunt wat is. Hij schrok enorm en zei dat hij en nog 3 docenten naar de auto zouden gaan, ik moest naar de directeur om hem te vragen de politie te bellen. Ze komen sneller als een belangrijk iemand belt hier, principal zei ook: het gaat om onze nederlandse ‘visitors’ dus maak even spoed! Best cool. Na 45 minuten was de politie er pas, slome drollen en ik opende een zaak. Moest alles vertellen, wat er gebeurd was, wat er in mijn tas zat enzo. Ik vertelde dat de 3 jongetjes wisten wie het was. Toen bleek dat de politie bekend was met hem en de 2^e politie wagen ging rondrijden door de sloppenwijk. Na een uurtje hadden ze 1 van de 2 (er waren blijkbaar 2) gevonden en opgepakt. Mijn tas was weer terug, enige wat ontbrak was mijn Nederlandse telefoon (met veel foto’s en al mijn contacten) en mijn geld (900 rand ofzo = iets van 75 euro). Maar ik was zo blij dat ik mijn paspoort terug had en mijn bankpas en mijn backpack. Laptop en dure canon camera had ik gelukkig nog thuis. Ik was zo blij! Maar baalde nog erg van mijn telefoon. Brrrrrr stom idee dat zo’n man mijn tas had en nu nog mijn telefoon heeft, dat geld is jammer, maar daar kan ik niet over balen. Die telefoon is wel echt kut. Internetbankieren (tan code via sms) en simkaart moet geblokkeerd worden. Collega’s van school zeggen dat ik mijn telefoon nog wel terug krijg net zoals de politie de kans hoog acht, maar ik weet het niet. Al was ik al verbaasd dat ik mijn blauwe tas terug kreeg. Die valt wel op ja in sloppenwijk haha. En ik had geluk dat ik die jongetjes (die ik eerst vervelend vond zo te hangen rondom ons sportmateriaal) erbij had, die heb ik ook bedankt met wat geld (van Marianne eigenlijk haha). WAT een dag. Ik was steeds kalm gebleven en op de een of andere manier heb ik hier toch ook wel geluk mee, als me zoiets overkomt. Gek hoor!

Trouwens we dachten laten we die sportdag maar gewoon door laten gaan, en ik hielp mee maar de politie had wat dat betreft de slechtste timing haha. Tijdens het opstarten kwamen ze aan en moest Marianne alles alleen doen. Toen de politie hele verhalen gingen schrijven hielp ik heel snel even mee en rende weer terug naar de politie. Dikke chaos haha, maar gelukkig hadden de kinderen het niet echt door en het liep nog wel prima gezien de situatie. Kopie van de aangifte geregeld en de auto naar Johan gebracht voor reparatie, die zet er eerst plexi glas in, want onze oude auto de ruiten waren niet op voorraad haha. Moesten besteld worden uit Port Elizabeth en komt donderdag 2 april aan, maar ivm pasen kan het wel eens de dinsdag erop er pas in worden gezet. Net nu wij donderdag naar Drakensberg wilden gaan. Dat gaat dus eventjes paar dagen verschuift worden.

Dinsdag: 31 maart (dag 50) sportdag ging echt leuk, paar van Grade 7 gingen de spellen weer begeleiden en we hadden paar aanpassingen gemaakt over de organisatie van de groepjes, dus dat liep ook veel beter. Aantal kinderen deden het echt leuk, spel begeleiden. Wel zit er altijd wat pipo’s tussen die weglopen bij het onderdeel of steeds ruilen, dat was niet de bedoeling. Wisten ze wel! Maar het was erg geslaagd, ze vonden het fantastisch. Het limonade was een te groot succes en andere kinderen wilden ook limonade. Oja niemand had die dag les dus de leerlingen waren overal en nergens, omdat docenten rapporten moesten schrijven, dus iedereen hing rondom het veld en bemoeide zich ermee, irritant. Ook konden we de klassen niet goed vinden die sportdag hadden. Beetje chaos en allemaal smekende kindjes die voor 2^e x limonade wilden, dat was echt best lastig.

Stage 4, big 5 en avonturen in "The crags"

Stage =

Wat een week weer, ongelofelijk. Op stage deze week ben ik met vooral samenwerkingsspellen bezig geweest en Marianne met hockey. Het liep allemaal lekker en met een paar groepen hebben we nog gedanst (wilden ze zo graag). We sloten de les bij de meeste groepen steeds af met “trucjes minuutjes”. Hier deed ik bijvoorbeeld een handstand, moesten zij dat ook proberen. Kop-stand, radslag, koprol, we hebben van alles gedaan. Ook hebben we nog mini salto’s gemaakt tussen de handen in van 2 leerlingen (daar is een makkelijke greep voor en dan maken kinderen in de armen van de 2 anderen een soort salto). Ook kruiwagenloop, op elkaars rug en samen opstaan (met ruggen naar elkaar toe zittend) kwam aan bod. Ook heb ik een paar kinderen rond geslingerd en op de nek gehad, beetje gek doen met ze. Ze wilden alle trucjes laten zien en iedereen deed zijn best en op eigen niveau. Bij de oudste 2 groepen hebben we de trucjes minuutjes verruild door dansen en ik heb nog wat van ze geleerd ook, hartstikke leuk.

Met de kleuters hebben we soort zakdoekje leggen gedaan en daarna in de kring veel “nadoen dingen” gedaan. Met Engels tellen, Up and Down en dan voor of achterover vallen. Luisteren naar de commando’s en goed kijken wat ik ga doen, niet zomaar doen wat je denkt dat ik ga doen. Dit vonden ze helemaal lachen en ze leerden zo ook meteen goed luisteren en kijken, 2 vliegen in 1 klap. Wat op de dag van de allerkleinsten wel nadeel was, de docenten hadden meeting in Port Elizabeth, dus 70 % van de klassen had gewoon geen docent. Ik kan je vertellen, dat werkt niet. Dus vrijwel alle kinderen waren op het grasveld, waar wij gymles hadden. Super irritant en ze liepen soms echt keihard in de weg. Sommige luisteren dan echt totaal niet naar ons (ja of 2 seconden) en bemoeiden zich met een paar leerlingen waar wij les aan gaven. Nou en leg dat maar eens uit aan kinderen die vrijwel 0 Engels kunnen. De docenten op deze school zouden ze hard aanpakken, schreeuwen of eventueel tikken geven, dit doen wij natuurlijk niet, maar het was wel enorm vervelend. Op het einde met het nadoen deel, deden ze ook mee, ze moesten wel van ons afstand houden van de klas die les had, dan was het goed! Dus uiteindelijk deden we opstaan, springen en achterover laten vallen en liggen op het gras op commando met 100 kinderen tegelijk. Ook een beleving! We waren gesloopt haha, want het was ook nog eens bloedheet deze week.

Uitjes deze week =

Maandag 16 maart (dag 35) = uit school zijn we op de weg terug een weg ingeslagen waar Lambardini park stond, dit was een wildgebied waar je doorheen kon rijden. Na even zoeken zagen we echt al snel wilde dieren. De struisvogels en zebra’s vielen wel op, maar daarna door goed op te letten zagen we na 10 minuten ook al onze 2 dieren van de big 5, ook van best dichtbij!!! NR 1 gespot = buffel en 100 meter daar vanaf de NR 2 gespot = neushoorn (mét baby). Hoppaaaa in the pocket!

Woensdag 18 maart = Uit school de andere kant op gereden, ja we hadden de huurauto nog maar even verlengd, op weg naar Oyster Bay. Het was echt een onmooooooogelijk slechte weg vol met hele grote gaten. Ik voelde me net een racer in een video game, super ontwijken en speuren wat de beste route was langs de gaten. Aangekomen in Oyster Bay bleek het best klein te zijn (zonder tankstation, waar wij op hoopten haha). De witte Fiat 500 zat onder rood bruin zand. Wel was er een schattig klein supermarktje en had het dorpje mega grote duinen, echt ongelofelijk, leek wel wat op woestijn. Hier zijn we natuurlijk door en overheen gerend en foto’s gemaakt, echter is de grootte niet goed te zien op de beelden.

Vrijdag 20 maart = We hadden donderdag geboekt om op olifanten te rijden, dit stond hoog op mijn TO DO lijstje hier. We hadden om 2 uur gereserveerd en het was in The Crags. Hier viel veel meer te beleven dus we zijn vroeg weggereden. Het was langs de bekende Garden Route waar we aan wonen, 1,5 uur rijden door prachtig Afrikaans landschap. De nodige aapjes aan de kant en de leuke manier van inhalen hier. We waren er om 9 uur en zijn naar Monkey land gegaan (soort apenheul). Hier kregen we een tour van een gids door een soort jungle waar 600 aapjes waren. Er waren 2 gebieden waar de apen konden zijn, open deel en prive deel. Bij open deel komen af en toe dus toeristen lopen met de gids, privé deel kunnen ze ongestoord leven. Ook was een pensioen deel voor apen die een ledemaat misten, gehandicapt waren, ernstig getraumatiseerd waren of oud waren. Alle apen die Monkey land heeft zijn gered bij mensen thuis vandaan of bijvoorbeeld uit dierentuinen. Wisten jullie dat er 5 verschillende ‘apes’ soorten zijn en 13 soorten ‘monkeys’. Een ape heeft geen staart, de soorten zijn: Gibbon, Oerangoetang, Chimpansee, Gorilla en nog 1 die we zijn vergeten. Apes en Monkeys kunnen niet samen zijn, weer wat geleerd. De baviaan (die we overal op de weg zien) is de grootste monkey. Oh en Marianne kreeg een poepje op haar rechterkant van shirtje.

Daarna gingen we naar Birds Eden, prachtig park ook onder netten waar je vrij doorheen kon lopen via prachtige houten bruggen. Mooie vogels van dichtbij gezien en Marianne kreeg haar tweede poepje, nu op haar linkerkant. Hier hadden we nog leuk kletsverhaal met de verkoopsters van het souvenirswinkeltje over de souvenirs die we gekocht hadden. Wederom veel gelachen met de locals.

Daarna was het tijd voor olifanten rijden, onze NR 3 gespot van de big5 = olifant!!!!!!!!!!!! ZO LEUK, het was maar 10 minuten maar wat een beleving. We mochten ze eerst appeltjes geven en toen mocht ik opstappen. We liepen een rondje rondom grasveld en toen mocht Marianne. Het beest voelt ook raar joh, helemaal de oren, net leer.

NA het olifanten park zat in ons comboticket van de parken ook nog een wildpark met ‘cats’ Jukani genoemd. Hier hadden we een 2 uur durende rondleiding, veel gehoord over alle kat-achtigen die hier zaten, ook allemaal gered uit dierentuinen. Ze hebben allemaal een groot stuk land waar ze in mogen leven en ze hebben een goed leventje. We hebben tijgers, hyena’s, een witte siberische tijger, cheeta’s, jaguars en uiteindelijk ook de NR 4 LEEUW gespot van de big5. Prachtig beest die nonchalant voor ons neus een grote homp vlees kapot scheurde. Er was heel weinig kans voor ons om een luipaard te spotten, die laten zich nooit zien namelijk. Sommige werknemers hebben er nog nooit 1 gezien. Wij hadden echter GELUK! Ik zoomde heel ver in met Marianne haar camera om haar het punt aan te wijzen waar het dier volgens de gids wel eens ligt. Ik klikte en liet het Marianne zien, toen bleek (nog wat ingezoomd) dat het dier er lag, we zagen zijn rug! HAHA dus ook NR 5 GESPOT: luipaard. Het was echt een TOP DAG, wauw zo genoten!

Zaterdag 21 maart (dag 40) zijn we opnieuw naar The Crags gereden voor ons volgende geboekte activiteit: canyoningen! Lekkere outdoor activiteit door de Soutrivier, door de kloof. Abseilen, van klif afspringen, van kleine waterval afglijden, tokkelen, zwemmen, wandelen, slingeren en nog meer springen door een prachtige kloof met prachtige natuur en super bijzondere water taferelen. De instructeurs Sevo en Puna waren echt hilarisch om mee te hebben. We waren een groep van 10 waaronder 4 spaanse vrienden en 4 britten, 2 stellen en wij 2 (the dutchies aka kaaskoppen). We hebben echt de hele tour gelachen met z’n allen en genoten. Ik ben helemaal gek op outdoor dus het was echt wederom een fantastische dag. Ook door een fout van hun hebben we de 4 uur tour gedaan ipv de 2 uur tour, ze waren het “vergeten” dus ook nog goedkoper uit haha. Later waren de instructeurs iets te fan van ons en vroegen ons mee naar een feestje, wij hadden een goed excuus om ze af te wimpelen, we gingen namelijk voor het laatst met Fried en Marian eten. Die gaan bijna weer naar Nederland namelijk, hartstikke gezellig weer en als verassing was daar ONZE JEEEEEEEEEP jaaaaaa eindelijk ons gele jeepje! Daar gaan we wederom mooie touren mee maken.

LIFE is GOOOOD, happy time here!

O en de post duurt allemaal lang hier, net zoals vrijwel alles, mocht je iets gestuurd hebben…. Hihi no worries, die komt hopelijk vanzelf aan.

Dikke liefde, de avonturier Froucke

Ps. Mijn fotos zijn ook weer up to date!

Hoe is het met iedereen thuis???

Derde stageweek, plus 2 aansluitende weekenden

Weekend:

Zaterdag 7 maart, tsja laat ik het daar maar niet veel over vertellen. Iets met een nutteloze, beetje brakke duffe dag zeg maar… na een mooi avondje in de Legends na de braai bij Fried en Marian. Zondag 8 maart was wel een hele mooie dag, we zijn naar de haven gelopen in Port St. Francis. We wisten niet goed hoe we er kwamen en doodlopende weggen worden hier vrijwel niet aangegeven. Dus we hebben leuke routes gelopen: langs de weg, door het dorp, soms onnodige paadjes en soms zelfverzonnen paadjes. Maar natuurlijk vonden we het nog best snel. Alle boten die Chakka vissen (calamari) mogen tot juni niet meer vissen, dus die liggen allemaal in de haven. We hebben een mooi wandelpad langs de zee gevonden. Prachtig uitzicht, mega grote stenen, nog luxere huizen en veel golven. In de haven even geluncht en nummer van de dolfijnentocht opgeslagen, deze was vandaag dicht. Op de weg terug hadden we op de kaart (die nog thuis lag) gezien dat er ook een route terug naar ons huis liep langs de zee. Deze hadden we snel gevonden en was ontzettend leuk en afwisselend. Van zand, tot struiken, tot bomen, tot schelpenpaadjes tot over de stenen heen lopen. Het was bloedheet en Rocky de hond volgde ons tot aan Grandma’s Pool. We hebben de eigenaar gebeld en die stond erop om ons het laatste stukje thuis te brengen. Na bijna 4 uur wandelen vonden we dit wel acceptabel, het mooie paadje hield toch op en dan konden we nog even afkoelen in zee.

Stageweek 3: ma 9 – do 12 maart

Maandag (ps. zitten we er al 1 maand!) en dinsdag heb ik met de helft van de klassen steeds gebasketbald. In een kring moesten ze mij nadoen. Met rechts stuiten, links, hoog, laag stuiten, proberen te gaan zitten terwijl je stuit, door je benen passen, links en rechts om en om. Met de oudste groepen ook nog pass oefeningen gedaan op verschillende niveaus, erg leuk! En met de kleine kinderen nog de bal opgooien met een klap ertussen. Daarna proberen 2 keer te klappen etc. Dit was een groot succes en de kinderen hadden veel plezier, net als ik. Het was wel een hele organisatie want we hadden 20 ballen en klassen van 65 (waarvan ik de helft deed) heb je 30 kids. Dan maak ik 15 tweetallen! Maar had ik een klas van 40 kon ik allemaal eigen bal doen (dit had ik liever haha). Met het werken met tweetallen moest ik alles heel beeldend uitleggen en goed voordoen met een 2tal. De meesten verstaan toch echt slecht tot geen Engels merken we en ze willen zo graag de bal vasthouden. In een 2tal geef ik de bal aan de nummer 1. Die mocht eerst mij nadoen. Maar soms kon de 2^e niet wachten en regelde wel dat die de bal kreeg. Daarom verzon ik dat de nummer 2 moest blijven zitten tot ik zei: wisselen, geef de bal aan nummer 2. Dit ging voor de cultuur en leerlingen hier heel goed, maar bij een enkeling wilden ze de bal nog niet geven tot ik ze persoonlijk erop aansprak of boos werd. BOEVEN zijn het, echt waar. Wat wel heel lief is dat ze zorgzaam zijn voor elkaar als iemand valt.

Dinsdag ochtend zijn we in het klaslokaal gaan zitten bij 3a en 7b. Grade 3a moest woordjes en sommen overschrijven en oplossen van het bord. De juf reageert boos als ze nakijkt en we hebben niet het idee dat er individuele aandacht is. We hebben een paar boekjes doorgebladerd en sommige hadden gewoon ALLE rekensommen fout. Ook doet de kinderen de helft van de tijd niks en staren vooruit. Ook leent de hele klas de gum bij 3 kinderen die een gum hebben. Schattig, maar wel veel geloop door de klas en afleiding. Wel kregen de kinderen die eerder klaar waren een puzzel, dat vond ik wel heel leuk! Grade 7b had Engelse les van Jakes (onze contactpersoon op de school zelf) en het ging over gedichten. De leerlingen zijn heel beleefd, moeten opstaan als ze antwoorden, praten dan wel heel stil en hebben het vaak niet goed vonden wij. Ze reageren niet echt op vragen en Jakes moet bijna altijd 3 keer vragen wie het antwoord wil geven. Ze willen het niet echt proberen te praten, dat is jammer en Jakes vraagt ons hoe ons onderwijs systeem in Nederland werkt. Hij vind het gek bij ons de hele dag les wordt gegeven door 1 persoon. “Moet die dan alles geven?? Ook Engels, geschiedenis en wiskunde? Oke, wauw! “

Ook zitten er een paar (licht) gehandicapte kinderen op de school, die gaan gewoon hun eigen gang en worden niet uitgelachen of buitengesloten. Wel merken we dat ze niet allemaal communiceren met de anderen uit de klas. Er is 1 meisje in 3a daar ben ik helemaal verliefd op, ze praat niet en loopt met hele erge x benen. Die is zo schattig en geniet zo, ik hoor haar constant gieren van het lachen. Het meisje waarmee ze moest samenwerken hielp haar ook een beetje en gaf haar de bal als die wegrolde omdat ze hem niet opnieuw vast kon pakken na een stuit (haar armen kan ze niet strekken). Maar ze GENOOT, niet normaal en iedereen accepteert haar. Ik stond steeds dichtbij der om haar de bal aan te geven die na 3 stuiten weer weg was en gaf haar soms een oplossing hoe ze het kon doen als het niet lukte. Wel sneu om te zien dat ze geen contact met anderen kan leggen, maar je ziet het niet aan der dat ze daar mee zit. WAT een leuk kind.

Op woensdag hebben we 1a, 1c, 2a en 2c, de allerkleinsten (6, 7 jaar). Hartstikke schattig, maar ze verstaan 0 Engels. Voor ons een dikke uitdaging, maar het gaat hartstikke goed, ze zijn gek op nadoen. Marianne ging de allereerste les haar veters strikken tijdens mijn uitleg, en toen gingen de kinderen ALLEMAAL de schoenen uitdoen, hilarisch! We gingen met ze dansen (na doen spelletje). We maakten op onze creatieve manier 2 kringen en ik begon in mijn kring te zingen: Do as i do, i do, i do…..Do as i do, i do, i do. Ze gingen dit meezingen en toen ben ik in het midden gestaan en een danspas gedaan, dit deden ze allemaal na. Toen liep ik uit het midden naar een meisje toe en gaf haar een high 5 en wees dat zij nu naar het midden mocht. O ze vonden het prachtig, ik moest wel heel de tijd blijven zingen want de aandacht ging meer naar de danspasjes bij de meesten. Het was echt leuk wat ze allemaal bedachten en ze gingen los. Wel werd het op een gegeven moment belangrijk wie je zou gaan kiezen dan het danspasje zelf. Maar zonder juf was dit lastig uit te leggen. Ik kon het gelukkig goed blijven sturen.

Op donderdag hebben we steeds met de hele klas slagbal gedaan, maar dan schieten ipv slaan: we noemden het kickbal. Het was bloedheet dus we wilden niet te veel met ze rennen, dit was dus een prima les want met 65 leerlingen kwam iedereen maar 1 keer aan de beurt in 50 minuten. Hoe ouder de klassen werden, hoe beter het spel liep en hoe minder geruzie om wie de bal nu terug zou brengen of gooien naar de brander. Ook konden we met de oudste groepen iedereen 2 x schieten doen, het tempo zat er lekker in door het teamwork met Marianne. HOPPA. Het was verder echt een succes en ze begrepen het spel goed!!

Weekend:

Donderdag middag 12 maart zijn we langs de zee gaan lopen (kan groot deel met eb) richting de kromme rivier. En hoe toevallig kwamen we daar Fried en Marian tegen (ook echt de enigen die we tegenkwamen). De auto zou nog wel even duren want de laptop in Port Elizabeth was kapot. DRAMA hier in dit land. Ons visum is ook al zo’n gedoe (ons visum verloopt 11 mei en we moeten verlengen, maar eerstvolgende afspraak kan pas 11 mei, dus dat mag niet eens…) We besloten te bellen en hebben ook meteen een auto gehuurd (Frederika zit in Port Alfred en wist een bedrijf die wel verhuurde aan 21 jarigen als je maar meer dan 2 jaar je rijbewijs hebt).

Vrijdag 13 maart zijn we met onze geliefde taxibusjes naar Jeffreys Bay gegaan en onze huur auto opgehaald. Voor 95 euro hebben we hem 6 dagen, kan langer of korter als we bellen. Het is een witte fiat 500 een echte ‘ladies car’ haha! Links rijden, stuur rechts en andere verkeersregels zijn we al gewend gelukkig. (Bijzondere regel hier: bij gelijke kruisingen moet iedereen stoppen, degene die eerst stopt, mag als eerst rijden) We hebben de hele ochtend en middag Jeffreys Bay bekeken, geshopt, eerste Mac Donalds gespot. Ook weten we nu waar de locatie voor sandboarden is dus dit gaan we binnenkort even reserveren! OELALALAAA Savonds zijn we naar Cape. St. Francis gereden om de zonsondergang te spotten, hier was het te bewolkt voor, maar wel een prachtige rotspartij beklommen. Wat een prachtige natuur!!

Zaterdag 14 maart zijn we naar Hanky, Lourie, Petantsie en naar begin van Baviaanskloof gereden. Prachtige route door typisch Zuid Afrikaanse natuur en dorpjes. Prachtige bergen, mooie en kapotte wegen, rotsen, rode grond, sinaasappelbomen, stuwdammen, krottenwijken, heeeel veel lopende mensen langs de weg ook weer, zwaaiende mensen, kindjes op fietsjes, stofwolken, was aan lijntjes, vrouwen met tassen op het hoofd etc. Het was echt een prachtige dag. Ook hebben we bavianen gezien en kleinere aapjes voor ons op de weg. Zo leuk! We zijn stukje de baviaanskloof in gereden (niet geasfalteerd) maar het leek ons niet handig om verder te gaan aangezien we geen 4x4 hadden. Andere keer maar! Toen we wegreden hoorden we nog wat kreten van apen, ze vonden het vast jammer dat we niet verder reden.

‘s avonds hebben we Fried en Marian mee uit eten genomen naar een Italiaan waar ze nog nooit waren geweest. Heerlijk gegeten voor 4 personen met wijntjes voor totaal 40 euro, is hier niet zo duur. We hebben weer veel over dit land en de cultuur gesproken. Paar bijzondere dingen over leven in de sloppenwijk:

- Sommigen (de donkere mensen) geloven dat als ze seks hebben met een blank meisje, dat het aids geneest. (overal kriebels toen ik dit hoorde)

- Ze bouwen hutjes aan de huisjes die sommigen krijgen van de regering en wonen dan in het bijgebouwde hutje en verhuren het huis.

- Ze verkopen medicijnen die ze krijgen

- Meisjes moeten eigenlijk niet ziek thuis blijven in de sloppenwijk, kans op verkrachting

- Als een meisje er wat goed uit ziet, heeft ze geheid voor haar 18^e een kind

- Veel blanken (meestal ouderen) hier zijn nog heel erg racistisch

- Na besnijdeins moeten de mannen 3 weken in de bush overleven en dan zijn ze man. Dan lopen ze 3 maanden met schmink op het hoofd.

- Kinderen zien wanneer de ouders seks hebben (moet ook wel in die kleine hutjes)

Ps. Ons afstudeerplan is dinsdag 10 maart toch nog goedgekeurd door de ALO, ik mag dus mijn voorgestelde plan voor onderzoek en project gaan uitvoeren hier! HOERA!