Weekend:

Zaterdag 7 maart, tsja laat ik het daar maar niet veel over vertellen. Iets met een nutteloze, beetje brakke duffe dag zeg maar… na een mooi avondje in de Legends na de braai bij Fried en Marian. Zondag 8 maart was wel een hele mooie dag, we zijn naar de haven gelopen in Port St. Francis. We wisten niet goed hoe we er kwamen en doodlopende weggen worden hier vrijwel niet aangegeven. Dus we hebben leuke routes gelopen: langs de weg, door het dorp, soms onnodige paadjes en soms zelfverzonnen paadjes. Maar natuurlijk vonden we het nog best snel. Alle boten die Chakka vissen (calamari) mogen tot juni niet meer vissen, dus die liggen allemaal in de haven. We hebben een mooi wandelpad langs de zee gevonden. Prachtig uitzicht, mega grote stenen, nog luxere huizen en veel golven. In de haven even geluncht en nummer van de dolfijnentocht opgeslagen, deze was vandaag dicht. Op de weg terug hadden we op de kaart (die nog thuis lag) gezien dat er ook een route terug naar ons huis liep langs de zee. Deze hadden we snel gevonden en was ontzettend leuk en afwisselend. Van zand, tot struiken, tot bomen, tot schelpenpaadjes tot over de stenen heen lopen. Het was bloedheet en Rocky de hond volgde ons tot aan Grandma’s Pool. We hebben de eigenaar gebeld en die stond erop om ons het laatste stukje thuis te brengen. Na bijna 4 uur wandelen vonden we dit wel acceptabel, het mooie paadje hield toch op en dan konden we nog even afkoelen in zee.

Stageweek 3: ma 9 – do 12 maart

Maandag (ps. zitten we er al 1 maand!) en dinsdag heb ik met de helft van de klassen steeds gebasketbald. In een kring moesten ze mij nadoen. Met rechts stuiten, links, hoog, laag stuiten, proberen te gaan zitten terwijl je stuit, door je benen passen, links en rechts om en om. Met de oudste groepen ook nog pass oefeningen gedaan op verschillende niveaus, erg leuk! En met de kleine kinderen nog de bal opgooien met een klap ertussen. Daarna proberen 2 keer te klappen etc. Dit was een groot succes en de kinderen hadden veel plezier, net als ik. Het was wel een hele organisatie want we hadden 20 ballen en klassen van 65 (waarvan ik de helft deed) heb je 30 kids. Dan maak ik 15 tweetallen! Maar had ik een klas van 40 kon ik allemaal eigen bal doen (dit had ik liever haha). Met het werken met tweetallen moest ik alles heel beeldend uitleggen en goed voordoen met een 2tal. De meesten verstaan toch echt slecht tot geen Engels merken we en ze willen zo graag de bal vasthouden. In een 2tal geef ik de bal aan de nummer 1. Die mocht eerst mij nadoen. Maar soms kon de 2^e niet wachten en regelde wel dat die de bal kreeg. Daarom verzon ik dat de nummer 2 moest blijven zitten tot ik zei: wisselen, geef de bal aan nummer 2. Dit ging voor de cultuur en leerlingen hier heel goed, maar bij een enkeling wilden ze de bal nog niet geven tot ik ze persoonlijk erop aansprak of boos werd. BOEVEN zijn het, echt waar. Wat wel heel lief is dat ze zorgzaam zijn voor elkaar als iemand valt.

Dinsdag ochtend zijn we in het klaslokaal gaan zitten bij 3a en 7b. Grade 3a moest woordjes en sommen overschrijven en oplossen van het bord. De juf reageert boos als ze nakijkt en we hebben niet het idee dat er individuele aandacht is. We hebben een paar boekjes doorgebladerd en sommige hadden gewoon ALLE rekensommen fout. Ook doet de kinderen de helft van de tijd niks en staren vooruit. Ook leent de hele klas de gum bij 3 kinderen die een gum hebben. Schattig, maar wel veel geloop door de klas en afleiding. Wel kregen de kinderen die eerder klaar waren een puzzel, dat vond ik wel heel leuk! Grade 7b had Engelse les van Jakes (onze contactpersoon op de school zelf) en het ging over gedichten. De leerlingen zijn heel beleefd, moeten opstaan als ze antwoorden, praten dan wel heel stil en hebben het vaak niet goed vonden wij. Ze reageren niet echt op vragen en Jakes moet bijna altijd 3 keer vragen wie het antwoord wil geven. Ze willen het niet echt proberen te praten, dat is jammer en Jakes vraagt ons hoe ons onderwijs systeem in Nederland werkt. Hij vind het gek bij ons de hele dag les wordt gegeven door 1 persoon. “Moet die dan alles geven?? Ook Engels, geschiedenis en wiskunde? Oke, wauw! “

Ook zitten er een paar (licht) gehandicapte kinderen op de school, die gaan gewoon hun eigen gang en worden niet uitgelachen of buitengesloten. Wel merken we dat ze niet allemaal communiceren met de anderen uit de klas. Er is 1 meisje in 3a daar ben ik helemaal verliefd op, ze praat niet en loopt met hele erge x benen. Die is zo schattig en geniet zo, ik hoor haar constant gieren van het lachen. Het meisje waarmee ze moest samenwerken hielp haar ook een beetje en gaf haar de bal als die wegrolde omdat ze hem niet opnieuw vast kon pakken na een stuit (haar armen kan ze niet strekken). Maar ze GENOOT, niet normaal en iedereen accepteert haar. Ik stond steeds dichtbij der om haar de bal aan te geven die na 3 stuiten weer weg was en gaf haar soms een oplossing hoe ze het kon doen als het niet lukte. Wel sneu om te zien dat ze geen contact met anderen kan leggen, maar je ziet het niet aan der dat ze daar mee zit. WAT een leuk kind.

Op woensdag hebben we 1a, 1c, 2a en 2c, de allerkleinsten (6, 7 jaar). Hartstikke schattig, maar ze verstaan 0 Engels. Voor ons een dikke uitdaging, maar het gaat hartstikke goed, ze zijn gek op nadoen. Marianne ging de allereerste les haar veters strikken tijdens mijn uitleg, en toen gingen de kinderen ALLEMAAL de schoenen uitdoen, hilarisch! We gingen met ze dansen (na doen spelletje). We maakten op onze creatieve manier 2 kringen en ik begon in mijn kring te zingen: Do as i do, i do, i do…..Do as i do, i do, i do. Ze gingen dit meezingen en toen ben ik in het midden gestaan en een danspas gedaan, dit deden ze allemaal na. Toen liep ik uit het midden naar een meisje toe en gaf haar een high 5 en wees dat zij nu naar het midden mocht. O ze vonden het prachtig, ik moest wel heel de tijd blijven zingen want de aandacht ging meer naar de danspasjes bij de meesten. Het was echt leuk wat ze allemaal bedachten en ze gingen los. Wel werd het op een gegeven moment belangrijk wie je zou gaan kiezen dan het danspasje zelf. Maar zonder juf was dit lastig uit te leggen. Ik kon het gelukkig goed blijven sturen.

Op donderdag hebben we steeds met de hele klas slagbal gedaan, maar dan schieten ipv slaan: we noemden het kickbal. Het was bloedheet dus we wilden niet te veel met ze rennen, dit was dus een prima les want met 65 leerlingen kwam iedereen maar 1 keer aan de beurt in 50 minuten. Hoe ouder de klassen werden, hoe beter het spel liep en hoe minder geruzie om wie de bal nu terug zou brengen of gooien naar de brander. Ook konden we met de oudste groepen iedereen 2 x schieten doen, het tempo zat er lekker in door het teamwork met Marianne. HOPPA. Het was verder echt een succes en ze begrepen het spel goed!!

Weekend:

Donderdag middag 12 maart zijn we langs de zee gaan lopen (kan groot deel met eb) richting de kromme rivier. En hoe toevallig kwamen we daar Fried en Marian tegen (ook echt de enigen die we tegenkwamen). De auto zou nog wel even duren want de laptop in Port Elizabeth was kapot. DRAMA hier in dit land. Ons visum is ook al zo’n gedoe (ons visum verloopt 11 mei en we moeten verlengen, maar eerstvolgende afspraak kan pas 11 mei, dus dat mag niet eens…) We besloten te bellen en hebben ook meteen een auto gehuurd (Frederika zit in Port Alfred en wist een bedrijf die wel verhuurde aan 21 jarigen als je maar meer dan 2 jaar je rijbewijs hebt).

Vrijdag 13 maart zijn we met onze geliefde taxibusjes naar Jeffreys Bay gegaan en onze huur auto opgehaald. Voor 95 euro hebben we hem 6 dagen, kan langer of korter als we bellen. Het is een witte fiat 500 een echte ‘ladies car’ haha! Links rijden, stuur rechts en andere verkeersregels zijn we al gewend gelukkig. (Bijzondere regel hier: bij gelijke kruisingen moet iedereen stoppen, degene die eerst stopt, mag als eerst rijden) We hebben de hele ochtend en middag Jeffreys Bay bekeken, geshopt, eerste Mac Donalds gespot. Ook weten we nu waar de locatie voor sandboarden is dus dit gaan we binnenkort even reserveren! OELALALAAA Savonds zijn we naar Cape. St. Francis gereden om de zonsondergang te spotten, hier was het te bewolkt voor, maar wel een prachtige rotspartij beklommen. Wat een prachtige natuur!!

Zaterdag 14 maart zijn we naar Hanky, Lourie, Petantsie en naar begin van Baviaanskloof gereden. Prachtige route door typisch Zuid Afrikaanse natuur en dorpjes. Prachtige bergen, mooie en kapotte wegen, rotsen, rode grond, sinaasappelbomen, stuwdammen, krottenwijken, heeeel veel lopende mensen langs de weg ook weer, zwaaiende mensen, kindjes op fietsjes, stofwolken, was aan lijntjes, vrouwen met tassen op het hoofd etc. Het was echt een prachtige dag. Ook hebben we bavianen gezien en kleinere aapjes voor ons op de weg. Zo leuk! We zijn stukje de baviaanskloof in gereden (niet geasfalteerd) maar het leek ons niet handig om verder te gaan aangezien we geen 4x4 hadden. Andere keer maar! Toen we wegreden hoorden we nog wat kreten van apen, ze vonden het vast jammer dat we niet verder reden.

‘s avonds hebben we Fried en Marian mee uit eten genomen naar een Italiaan waar ze nog nooit waren geweest. Heerlijk gegeten voor 4 personen met wijntjes voor totaal 40 euro, is hier niet zo duur. We hebben weer veel over dit land en de cultuur gesproken. Paar bijzondere dingen over leven in de sloppenwijk:

- Sommigen (de donkere mensen) geloven dat als ze seks hebben met een blank meisje, dat het aids geneest. (overal kriebels toen ik dit hoorde)

- Ze bouwen hutjes aan de huisjes die sommigen krijgen van de regering en wonen dan in het bijgebouwde hutje en verhuren het huis.

- Ze verkopen medicijnen die ze krijgen

- Meisjes moeten eigenlijk niet ziek thuis blijven in de sloppenwijk, kans op verkrachting

- Als een meisje er wat goed uit ziet, heeft ze geheid voor haar 18^e een kind

- Veel blanken (meestal ouderen) hier zijn nog heel erg racistisch

- Na besnijdeins moeten de mannen 3 weken in de bush overleven en dan zijn ze man. Dan lopen ze 3 maanden met schmink op het hoofd.

- Kinderen zien wanneer de ouders seks hebben (moet ook wel in die kleine hutjes)

Ps. Ons afstudeerplan is dinsdag 10 maart toch nog goedgekeurd door de ALO, ik mag dus mijn voorgestelde plan voor onderzoek en project gaan uitvoeren hier! HOERA!