Maandag 12 april: Vandaag gaan we naar Home Affairs, het bedrijf dat onze verlening van visum moet regelen, allemaal drama, slecht geregeld en traag. Ze zijn sinds kort aan het ‘moderniseren’ want ze willen meer op Europa gaan lijken en het is allemaal wat ingewikkelder sinds 1,5 jaar. We moesten via een hele onmogelijke site, online een afspraak maken. Deze hebben we begin maart gemaakt, maar eerst mogelijke datum voor afspraak was 15 mei, echter verloopt ons visum 11 mei al. Dus na veel vragen en gesprekken met anderen afgelopen weken, besluiten we er gewoon heen te gaan en te vragen wat handig is en net zolang wachten tot we antwoorden hebben. We trekken er een hele dag voor uit. Echter mogen we zonder afspraak ineens ook de papieren inleveren, hier hadden we niet op gerekend, dus de hele ochtend heen en weer lopen rennen van computercafe naar Home affairs, dingen weer moeten aanpassen, thuis moeten bellen voor gegevens. Etc. Etc. Na ik denk wel 5 uur hadden we het eindelijk op orde, maar ik was net te laat met naar binnen gaan. Ze gaan 2 uur dicht, dus ik moet morgen terugkomen. GRRRRR, Marianne heeft wel alles in kunnen leveren en nu 8 tot 10 weken wachten, dan pas horen we ook of we het visum krijgen, vet raar. Want over 10 weken zijn we ne weer thuis. Boete mochten we hem niet op tijd krijgen, wel bewijs van aanvraag hebben we. We gaan het zien, zijn allang blij dat we alles nu ingeleverd hebben.

Dinsdag 13 april: Sochtends heel vroeg opnieuw weer naar Port Elizabeth, ik had achteraf nog 1 cijfertje verkeerd (sukkel, kwam van het haasten), maar na driedubbele check van mijzelf en 2 poppetjes daar, vingerafdrukken, vragenrondje en een foto alles ingeleverd. Om half 10 reden we weer terug naar Humansdorp, na een uur kwamen we aan op de school en begonnen we meteen de gymlessen! De klas van de ochtend verplaatsen we naar het einde dus alles loopt dan weer op schema. We hebben nu alle nieuwe klassen, de andere klassen 5 weken lesgegeven, 1 week sportdagen en nu 5 weken de ander helft van de school. Deze kinderen stonden werkelijk allemaal te stuiteren, helemaal enthousiast, eindelijk zijn zij aan de beurt! Tsja ze begrepen ons systeem ook niet allemaal, ook moeilijk uitleggen aan ze. Maar desondanks luisterden ze goed en waren ze ZO blij, helemaal springen, juichen, klappen en die OOGJES, wauw. Hier doen we het voor inderdaad. Weer lekker estafette gedaan, lekker gestructureerd, meteen aantal regels duidelijk, onafhankelijk van aantal en geloof het of niet, ze vinden het MEGA leuk! Vooral met de hoelahoep erbij! Ze flippen bijna als ze de hoelahoeps zien. Het was wel een brrrrr koude dag, officiële zomer is hier voorbij helaas.

Woensdag 15 april. Vandaag zijn we OP DE HELFT ALWEER, 65 dagen gehad, nog 64 te gaan. HEEL BIZAR. Opnieuw zo’n stuiterend maar koud dagje maar dan met de kleintjes, ook deze waren weer scheeeetig. Wel zijn ze minder opgevoed en zitten er echt ongelofelijke draken in de jongste groepen. School leert ze toch wel omgaan met anderen blijkt, de jongsten hebben hier nog niet heel veel van mee gekregen. Dus ook weer een goeie voor mij, ik ben hier aardig streng en zie niks door de vingers, ze moeten het maar leren dus kinderen die niet gewenst verdrag vertonen zetten we achteraan hun rijtje (en ja dit doen we soms tot 3 keer toe want ze kruipen vanzelf weer naar de nummer 1 positie).

Donderdag 16 april, in 1 woord: regen. Lessen moeten afzeggen, we kunnen de kinderen het niet aan doen. Hoe graag ze ook willen, ze moeten de hele dag nog in het natte schooluniform lopen (geen gymkleren of douche zoals wij dat in NL hebben) dus we willen ze niet ziek maken. We beloven ze een extra keer gymmen, dat maakt veel goed. Allemaal sippe hoofdjes kijken weer wat blijer. Wij besluiten eerst een lange trainingsbroek te halen, want wij kunnen hier ook wel ziek van worden. Hopen op snel beter weer. Hele dag aan school gewerkt, afstuderen komt steeds dichterbij… AAAAH spannend.

Vrijdag 17 april (dag 67). Weekendje naar Oudtshoorn, stond ook al lang op de planning. We hebben hier een paar #TO DO dingen. Het is 300 km rijden waar ons autotje 4 uur over doet. Rond 12 uur komen we aan en we hebben om half 4 gereserveerd bij #Cango caves (grotten). Om de tijd in te vullen gaan we een wild ranch in (daar reden we langs). Het is een soort dierentuintje, we zien hier ook weer van alles en de gids vertelt leuke verhalen. Om half 4 begint onze Adventure tour door de grotten heen. Het is een hele mooie grot met grote kamers in het begin vol prachtige stalagmieten en stalagtieten. De oorspronkelijke bewoners van Zuid Afrika (bushman) leefden echt alleen in het allereerste deel van de grotten, ze durfden niet dieper de grot in. Later kwamen we bij steeds kleinere kamertjes en hadden we een aantal smalle tunnels en doorgangen. Was echt fantastisch om te ervaren. 1 doorgaan leek onmogelijk, maar je moest daar gaan staan en ineens 3 meter omhoog klimmen. WUT, en er was een “brievenbus” van 27 cm hoog waar we doorheen moesten glijden. Hele toffe ervaring!!! Savonds zoeken we weer een backpackers op, waar we 1 nachtje slapen. Het is druk en 3 slaapzalen zitten vol, maar wij zijn de eersten in de 4^e slaapzaal en blijven de enigen, woehoeeeee lekker slapen dus! Van 8 tot half 11 valt de stroom uit, dus zaklampen erbij gepakt, maar je kan niet zoveel helaas.

Zaterdag 18 april. Het was eindelijk weer wat zonnig!!!! Een van mijn grootste missies = op een struisvogel rijden, deze missie hoop ik vandaag te volbrengen. We rijden naar een Ostrichs Farm (struisvogel boerderij) en krijgen een hele rondleiding, houden kuikentjes vast van 6 dagen oud, welke zo groot zijn als een volwassen eend en heeeel gek aanvoelen van onderen. Leren veel over de veren, eieren etc. Heel leuk. Wel leuk voor jullie: de zwarte struisvogels zijn mannen en de grijze zijn vrouwtjes, de man zit snachts op de eieren, de vrouw overdag. De eieren kunnen 120 kilo houden en de eieren komen na 42 dagen uit. In 1 struisvogelei passen 24 kippeneieren. Daarna komt het moment: je mag op een struisvogel zitten, wij hadden al beetje lopen vissen of men er ook op mocht rijden… Ze had dus al een vermoeden gekregen dat we dat heel graag wilden, en toen mocht het! Even klein formuliertje tekenen en toen moest ik al het trappetje op. Ik moest de vleugels vasthouden, benen goed klemmen achter de knieen (op de plek van heupen lijkt het) en achterover leunen. Het was werkelijk HILARISCH! Super leuk om te ervaren!!!! Die smile krijg je niet meer van mijn hoofd vandaag. Na de tour zijn we naar een dorpje Friesland gereden (op de route) om een foto te maken met het naambordje, “even dagje in friesland geweest”. En savonds weer in St. Francis aangekomen zijn we uit eten gegaan. Heerlijke beef fillet (ossenhaas) met een verukkelijke saus, pompoen, sperzieboontjes en frietjes voor maar 170 rand (=13 euro, oleeee)

Zondag ochtend gaan hardlopen, heerlijk hier!!! Ik werd wederom aangemoedigd door paar aapjes en mooie gele vogels, de zon kwam langzaam op en ik ben geëindigd op het strand, lekker uitlopen en schoenen uit! ULTIEME OCHTEND. Vandaag en maandag schooldagen… Werken aan verslagen…. Moet ook gebeuren. Het is gelukkig wel beter weer aan het worden!!!!