Dag 0 = donderdag 2 april = Sandboarden in Jeffreys bay

Donderdag 2 april, na 2 eerder pogingen was het vandaag toch eindelijk een goeie dag: we gaan sandboarden: snowboarden van duinen af. Het lijkt wel op snowboarden, maar je moet recht naar beneden gaan, ga je bochtjes maken, val je. De eerste keer was even gek en spannend, je hebt geen idee hoe je remt en hoe het voelt. Maar na 2 keer gingen we al als een speer. Ook deze instructeurs vond ons natuurtalenten haha. We hebben 2 uur geboard, het omhooglopen de duinen op was zwaar en bloedheet, dus het was lang genoeg haha. Super leuke ervaring. ‘ S middags de tas ingepakt, met school bezig geweest en de auto ingepakt voor de reis. Morgenvroeg vertrekken we: LEEEEUK!!!

Dag 1 = vrijdag 3 april = Mthatha (630 km stand) : ‘Mthatha backpackers’

We wilden niet in het donker rijden, dus zijn rond 7 uur vertrokken. We rijden langs Port Elizabeth, Grahamstown, King Wiliams town, naar Mthatha. In 1 keer naar de Drakensberg halen we niet, ontdekken we al snel. Ons autotje gaat maximaal 100 en de berg op gaat die gemiddeld 60 haha. Ook zijn de wegen niet overal heel goed dus is het een spel om gaten te ontwijken. We komen langs prachtige landschappen, nog niet hele grote bergen, meer heuvels en weilanden. Ook rijden we dwars door een aantal dorpjes en stadjes, waar het ontzettend druk is op straat. We zien onderweg een aantal keer mensen netjes gekleed langs de weg lopen, op weg naar de kerk! Bijzonder mooi al die nette kleren. Op de weg zien we veel vele honden, aantal aapjes, heel veel koeien, geiten, een onthoofd paard (?), maar ook veel mensen weer. Te liften, te lopen of te verkopen. Om half 5 komen we aan in Mthatha en vinden al snel de ‘backpackers’ (zo heet dat, daar slapen backpackers). We gaan nog even de stad verkennen en eten een hapje in de stad. We slapen in een kamer met 3 stapelbedden en er is 1 ander meisje. Louisa (Duits) die in Leeuwarden aan Stenden studeert en nu een halfjaar aan Stenden South Africa. We delen verhalen en we gaan elkaar die nacht erna weer treffen, we hebben hetzelfde eindpunt: sani-lodge in Underberg.

Dag 2 = zaterdag 4 april = Mthatha – Underberg (1026 km stand) : ‘Sani lodge’

15 minuten na de wekker zitten we alweer in de auto om 6.45. We ontbijten in de auto en rijden de stad uit, na een kleine puzzel met de stoplichten bij een kruispunt komen we weer op de snelweg. We gaan eerst even langs de grootste waterval van Zuid Afrika: Tsitsa falls. Hele tour om er te komen, maar het ging goed met ons jeepje. Het was wat mistig, maar een prachtig plekje. Lekker glibberen in de modder, want het had de hele nacht geregend. Rond 10 uur rijden we verder richting de Drakensberg. In Underberg aangekomen om half 3 halen we boodschappen en eten voor de avond. De backpackers is 16 km verderop en ligt prachtig in de natuur (heel anders dan Mthatha midden in een stad). Het is hier ook een stuk drukker, er word bier aangeboden en er is een lekkere woonkamer met heel veel banken. We koken lekker rijst met groentes, meteen voor 2 dagen want morgen zijn we half 6 pas terug na een lange dag. We hebben de Sani pas tour geboekt naar Lesotho. Savonds kletsen we lang met allemaal mensen in de woonruimte en gaan laat op bed. We slapen op een 9 persoons kamer, helemaal vol, met aangrensend een 6 persoons kamer. Ik ben niet echt een goeie slaper met meerderen op een kamer of geluiden van anderen haha, dus ben benieuwd.

Dag 3 = zondag 5 april = Sani pas Lesotho tour

Op zich prima geslapen, wel vroeg wakker doordat anderen om 6 uur vertrekken met iets te veel lawaai. Wel prima, ik ga lekker uit bed naar buiten. Om 9 uur staat Mathew onze gids klaar met een dikke landrover. Het is een prachtige vent, met veel verhalen en veel kennis over het gebied. We rijden door een pas door de drakensbergen richting de grens naar Lesotho. Het is een waanzinnig gebied met prachtige uitzichten. De route werd vroeger (vanaf 1910) gebruikt voor handel vanuit Lesotho met ezels, pas sinds 1960 is er een ‘weg’ waar auto’s overheen kunnen. We leren veel over de bergen en over de natuur hier. Onderweg stoppen we vaak om wat te zien of te doen. We drinken water van de ‘fountain of youth’, zoeken naar fossielen, leren over planten en zien mooie natuurverschijnselen. De pas eindigt met haarspeldbochten de rotsen op. En bovenaan is de grens, waar we paspoort controle hebben en een stempel krijgen. Het is koud hier boven (2800 m hoog) en we zien de eerste inwoners van Lesotho (musuthu = 1 bewoner, basuthu = meerdere).

De jongens zijn vaak schapenherder (vanaf 11 jr.) en de meisjes gaan langer naar school en helpen thuis. Het land is zo groot als Belgie en heeft 1.8 miljoen inwoners. Dit land heeft het hoogste laagste punt (1400m) van de wereld. De trouwprijs die ze moeten betalen om te trouwen is hier 23 koeien van 5000 Rand. (In Zuid Afrika is dit 9 koeien van 9000 Rand.) Als je een huis wil bouwen moet je de plaatselijke chief vragen en dan krijg je een stukje land. De mensen dragen vaak regenlaarzen en dekens, dit omdat het vroeger status was. Deken komt van de koning en de laarzen lieten zien dat je rijk was omdat je in de mijn werkte, ook is het om te beschermen voor onweer. We hebben de top van Lesotho gezien en mochten bij een vrouwtje haar huis binnen. Bijzonder joh, zon stenen rond huisje, vanbinnen dicht gemetseld met poep. In het midden staat een vuurplekje met een ‘dutch oven’. Groeten in Sesuthu taal = Lumela (zeg dumela), groet je meerdere = ‘dumelang’. En je zegt altijd: hallo moeder/hallo vader/ hallo broeders/ hallo zussen. Wij tweeen werdern zo gegroet: Dumelang, bo ausi. (hallo 2 zussen). Bedanken = ‘kiejelabuhla’. Wat een beleving en wat een schat van een mens. Wat we bijzonder vonden dat haar 5 kinderen allemaal bij haar zus wonen om daar naar school te gaan. Zelfs de kleinste van 5 ziet ze alleen in de vakanties. In het huisje van Alina oftewel: Ma Tsitso (moeder van Tsitso) mochten we brood proeven, zelfgemaakt bier proeven en mochten we vragen stellen. Deze vrouw krijgt geld van de organisatie dus ze leeft van ons/toeristen. Daar is ze heel blij mee. Half 6 waren we weer thuis en bedankten we Mathew voor de fantastische dag. ZOVEEL geleerd, zoveel gepraat en gevraagd (Engels), toen Nico die avond belde had ik zelfs moeite met het Fries praten haha. Heel bizar om te ervaren even.

Dag 4 = maandag 6 april = Underberg – Durban (1240 km stand) : ‘Happy Hippo’

Na een rustigere nacht (3 personen: Marianne, Lousia en ik, op de hele verdieping) zijn we om 8 uur gaan hiken vanaf de backpackers. We liepen een mooie route door de bergen, wisten via 4 jongeren dat de afslag moeilijk te vinden was, vonden hem uiteindelijk toch nog, nadat we eerst wel te ver waren gelopen haha. Hier namen we een stukje extra route naar een kleine waterval met ‘pool’. Het was echt in de middle of nowhere dus we besloten te gaan zwemmen, er was toch niemand. HEERLIJK haha! Op de terugweg kwamen we een prachtige slang tegen, giftig, die niet bijt, maar giftig spul in ogen spuit. Rond 1 uur waren we terug bij de backpackers en stapten we in de auto naar Durban. Hier kwamen door een hele grote stad bij een hippe backpackers aan. Hier kwam ik een oude bekende tegen, Brend! ZO toevallig dat we precies die ene nacht bij dezelfde backpackers waren in deze stad. Grappig! Ook ontmoeten we een Nederlands en een Duits meisje. Laat op bed na lekker kletsen. Om half 4 snachts kwamen onze 2 kamergenoten terug van stappen met ontzettend veel kabaal, liepen half naakt rond, deden alle lichten aan en gingen lekker bellen. ZO onbeschoft en ze vonden ons egoïstisch dat ze vroegen of ze stiller wilden doen en het licht uit wilden doen. Heel bizar even. Vanaf dat moment noemden we ze de walrussen, want ze waren onbeschoft, snurkten luid, waren heel dik en liepen naakt rond. Wel weer jammer dat ze donker gekleurd waren, want je wil niet racistisch zijn, maar toch denken we dat ze andere normen en waarden hebben wat betreft slapen met meerderen op 1 kamer. Tsja. Slechte nacht dus haha.

Dag 5 = dinsdag 7 april = Durban – Mount Moreland (1270 km stand): ‘Shapes of Africa rustic stayover’

Vandaag Durban verkennen met een hop on bus. We kochten een buskaart waar we de hele dag mee konden touren. We zijn langs het Mabidha stadion geweest, waar de grootste swing vanaf stadion was (deze wilde Marianne gaan doen, echter was vandaag dicht, doen we dus morgen! Ik bewaar deze centjes voor de grootste bungeejump van de wereld). Ook zagen we een mega groot casino park en werden we nogmaals gewaarschuwd voor de stad door een politieman. We wisten allang dat het niet veilig was, maar toch attent. De boulevard was mooi, heel anders als we gezien hadden en de stad zat vol grote gebouwen. Het is de 3^e grootste stad van Zuid Afrika op Kaapstad en Johannesburg na. Volgende stop is de Victoria Markt, wat vergelijkbaar is met markten in Turkije. Ook lopen we een stukje de straat in maar dat voelde niet prettig dus hebben we maar klein stukje gedaan. Een vrouw wees ons een plekje waar je Bunny Chow kon eten (stond op de to do list). Het is een onderkant van brood, hol gemaakt en vol gegooid met kip. JUMMMMM. We besluiten ook nog naar het aquarium te gaan waar we ons weer even kind voelen haha. Heeeeel veel mooie visjes, dolfijnen show, haaien voeren, alle NEMO film vissen en hele grote schildpadden. Rond 5 uur moeten we een nieuwe backpackers zoeken en rijden we 30 km boven Durban naar een hippie achtige plek in de natuur. Hier slapen we in een ronde hut, prachtig, net zoals in Lesotho, helemaal alleen want het is rustig daar !!! LEKKER.

Dag 6 = woensdag 8 april = Mount Moreland – Port St. Johns (1707 km stand): ‘Jungle monkey backpackers’

Rond half 9 vertrokken naar Durban, Marianne ging de swing doen, nadat we de afslag gemist hadden en andere delen van de stad zagen kwamen we net op tijd aan bij het stadion om 10 uur. Ik mocht mee het stadion in en kon meekijken vanaf beneden. Om 11 uur reden we alweer, langs de kust op naar Port St. Johns. Ook weer mooie natuur, tropischer tot hele donkere bergen met jungle. Om half 5 deden we weer boodschappen voor avondeten en haalden we brood en broodjes voor lunch en ontbijt. Deze backpackers was ook weer rustiger, de keuken was echt drama en we hadden niet echt aanspraak met anderen. Het waren wat rare mensen hier. Al was dat ook niet erg een keertje. Keertje vroeg op bed en de 2 anderen niet eens meer gehoord. We zijn wel wat gaar van het autorijden blijkt.

Dag 7 = donderdag 9 april = Port st. Johns – Hogsback (2190 km stand): ‘Away with the fairies’

We rijden het dorpje uit en slaan een paadje in de jungle in. Fantastische natuur en lekker door de modder met ons jeepje. Via Brend hoorden we over een modder masker plekje wat totaal niet bekend was en helemaal niet toeristisch was. Deze hebben we daarna opgezocht. Een klein jongetje vertelde dat die onze gids zou zijn en we reden achter hem aan. Het was echt leuk, we roken eerst aan een krater spleetje, waar mega gekke lucht uit kwam. Toen liepen we omhoog een grotje in en smeerden de tweeling mij in met modder op mijn gezicht. Super schattig, buiten smeerden hun moeder (de vrouw die die dag de gids mocht zijn, elke dag is het een andere dorpeling) en het jongetje nog stippen op ons hoofd boven de gele modder. De 3 kinderen liepen met ons mee bovenop de grot, waar een roze waterbron was. Hier waren dorpelingen zichzelf en hun kinderen aan het wassen. Bijzonder dat we dat mochten zien, toen vertelde het jongetje dat we ons gezicht konden wassen in het water. Dit proefde wat zout en rook naar zwavel, maar was niet warm. Wat een beleving, er was niet echt een prijs van hoe duur het was, maar we gaven de kindjes ook allemaal want muntjes en een zak chips en de vrouw 20 Rand. Ook 2 jongens die op onze auto gingen passen hebben we wat gegeven. Met een smile op onze kop van deze bijzondere ervaring stapten we weer in de auto om 11 uur en gingen we op weg naar Hogsback, waar een leuke backpackers zat hoorden we via via. Hier kwamen we in het donker aan, midden ind e bergen om half 7. Het was wederom een prachtige route en we eindigden echt n de bergen. We aten een zelf samengestelde pizza omdat we vandaag 2 maanden in Zuid Afrika zitten :)

Dag 8 = vrijdag 10 april = Hogsback – Port Elizabeth (2543 km stand): ‘Hippo backbackers’

De ochtend gestart met een bad aan de rand van de klif/bergen. WAUW. Water moesten we zelf opwarmen met een vuurtje, duurde allemaal wat lang, maar om 9 uur zaten we erin! Een prachtig uitzicht zo midden in de bergen. Na het bad gaan we nog een hiken naar de oudste boom van de Eastern Cape en naar de Madonna waterval. Ook weer hele mooie paadjes, met aapjes rondom ons in de bomen en weinig mensen met natuurgeluiden. Heerlijk. Rond 5 uur komen we in Port Elizabeth aan, hier zal ons laatste nachtje plaatsvinden. Hier is het ook weer rustig en we zijn de enigen op de kamer weer. Lekker! We zijn de enigen in de woonkamer en hangen voor de tv, bijzonder wat er hier op tv is, bigbrother bijvoorbeeld. WE hoorden over een soort colour run hier morgen, deze blijkt echter pas savnods te zijn en wij willen niet in het donker teruglopen naar een backpackers of terug rijden naar St. Francis. Dus we besluiten het niet te doen, ook is het alleen een kleuren run en niet een run waar je met verf bespoten wordt. Helaas.

Dag 9 = zaterdag 11 april = Port Elizabeth – St. Francis weer (2677 km eindstand)

Lekker wakker worden met een potje poolen en we gaan de stad nog even verkennen. Het is rustig in de stad, nationale brakdag zaterdag, want vrijdag krijgt iedereen uitbetaald. De stad was mooi om te zien, voelde niet onveilig. We zagen parkjes, klommen in een vuurtoren, en kochten rugby kaartjes voor 25 april bij het Nelson Mandela Stadion. Om 1 uur reden we naar St. Francis, de proefreis zit erop. We gaan maandag naar Home Affairs omdat we nog wel eens problemen kunnen krijgen met het verlengen van ons visum. We hebben een afspraak op 15 mei, maar we willen meer info en advies dus gaan maandag daar waarschijnlijk de hele dag zitten. Dinsdag beginnen de lessen voor de andere helft van de school (nu alle b-klassen en nog paar c klassen) WAT EEN TOPWEEK, nu al zin in de laatste maand reizen!