Eerste ontmoeting

Het is inmiddels dag 10 in Zuid Afrika en de stageperiode is in aankomst, we zijn al door ons internet heen (1GB op de dongel, was binnen 4 dagen op, dus dat werkte niet goed want we deden al erg zuinig!) Afgelopen maandag 16 februari (7) zijn we voor het eerst bij de school geweest met Marian. Eerst ‘de principal’ zoeken en hand schudden (belangrijk, je mag hem niet voorbij lopen) we zien de kinderen lopen en spelen met niks en ze kijken ons aan. Op maandag ochtend word de week gezamenlijk geopend, en vandaag worden wij voorgesteld aan de kinderen. Ze stonden allemaal in rijtjes in de uniformpjes, de een mooier en nieuwer dan de ander. De kinderen betalen 120 rand per halfjaar om naar school te mogen, dit is bijna 10 euro, de school staat aan de rand van de sloppenwijk. De kinderen zongen samen met de vrouwelijke onderdirecteur 3 liedjes, prachtig om te zien. Daarna moeten wij voor komen staan en komt er een praatje van ‘de principal’ waar wij ook weer niks van verstaan in Xhosa taal. Daarna een applaus en hij wijst naar Marianne: This is Marianne and this is… what was your name again? My name is Froucke! En een aantal kinderen moeten lachen, wat een gekke naam. Eerder gebeurde mij dit ook al, die dacht dat ik Frog heette (de kikker). Tsja. Wij vinden de principal een beetje ongemakkelijk, maar hij heeft het beste met ons voor en we mogen alles zelf beslissen (zolang we het maar melden/vragen). We moeten in kantoor komen en de onderdirecteur en Jake de (sportcoordinator van de schoolteams) willen het even over de plannen hebben. We mogen alles naar eigen inzicht invullen. Het duurt allemaal lang en ze doen ook een aantal andere dingen. Jake is erg aardig en zal goed op ons passen, is ons verteld en dit klopt! Hij neemt ons mee naar het hokje waar wat ballen en materialen liggen van eerdere stagiaires. Het is er werkelijk smerig en een zootje. Alles is lek en de helft is stuk. We laten in Humansdorp de sleutels bijmaken en hebben nu ons eigen sleutels. We mogen ook nog even een bijleslokaal in en zien hoe 8 kinderen bijles krijgen in lezen. Schattig joh!!! En wat een gekke uitspraak, ze hebben 3 hele gekke klanken die wij niet gebruiken en nooit in een woord kunnen uitspreken, 1 daarvan is een soort klakje met de tong. We leren onder andere dat een peer: iempele heet in Xhosa.

Dinsdag 17 februari (8) om half 10 vertrekken we in de auto van Marian naar Port Elizabeth met 2 missies: meer informatie over visum zodat we langer kunnen blijven dan 3 maanden, en de sportmaterialen. We hebben 10.000 rand mee voor nu en ik kan nog 5000 pinnen vandaag voor de materialen. We gaan zien hoeveel we nu kopen en wat er allemaal te vinden is. Het is weer een heel andere stad dan waar we al zijn geweest. Home Affairs (waar we de ‘permit to stay longer’ willen aanvragen) is na een tijdje gevonden en we vragen in welke rij we moeten staan (tip van iemand gekregen, anders moet je 3 rijen afwachten). Nummertje 13 waar wij heen moeten staat niemand, nou dat hadden we niet verwacht. We waren op uren wachten ingesteld, dus het was dikke prima. Echter moest het vanaf begin dit jaar via internet aangevraagd worden. Nu dus niks kunnen vinden maar wel meer info voor nu. We gaan dit aanstaande week even proberen te regelen, want zodra het aangevraagd is, gaat het nog ontzettend lang duren. Beter meteen maar beginnen dus, we kennen het land inmiddels wat beter haha. We gaan naar Greenackers winkelcentrum waarin 2 sport/speelgoed winkels zijn waar we heen willen gaan (Game en Mr. Price). We trakteren Marian op een lunch, die doet zoveel voor ons! Echt super lief. Ook buiten de stad zit nog een grote winkel: sportsman warehouse. We slagen uiteindelijk erg goed en goedkoop, we zijn bijna 10.000 Rand kwijt. In alle winkels halen we wat verschillende dingen en we zullen in de buurt van Humansdorp nog overige dingen halen. We halen over een aantal weken waarschijnlijk nog wat op en zullen het geld gebruiken om dingen als sportdagen te kunnen financieren. Na onze geslaagde middag verteld Marian onderweg dat Fried misschien een auto gevonden heeft die we over 2 weken kunnen kopen. Een gele kleine jeep! OMG OMG wij zijn al helemaal verliefd, wat een prachtig ding dus nu gaan we duimen. Thuis bij Fried en Marian zijn vrienden van hun en ook nu zijn we weer welkom mee te wijnen en ze nemen ons mee uit eten. Fantastische gesprekken met deze bijzondere vrienden gehad (iets met een privé eiland bij Ibiza, iets met heel rijk, maar super aardig) die ook weer mooie verhalen hebben over het land. Ook worden we door deze vrienden thuisgebracht na een heeeeeeerlijke pasta bij de Italiaan.

Woensdag 18 februari (9) vandaag gaan we de materialen brengen het hok opruimen en reorganiseren. We hebben de spullen in de auto gelaten en Fried haalt ons op om naar school te rijden. De kinderen vinden het interessant, zo’n auto vol materialen. Erg leuk om dit te mogen doen voor ze. Na een paar hele vieze handen, neus vol stof, vuilniszakken vol troep, boel gesjouw en een aantal creatieve oplossingen is het hok 3 uur later gereorganiseerd. We hebben helaas geen foto vooraf gemaakt van het hok, kwamen we op het einde achter. Smiddags naar huis proberen we een taxi busje uit. We worden naar het dorp gewezen door ene George, waar wij stonden is de taxi altijd al vol. Even prutsen met hoe het werkt, er zijn geen bushaltes ofzo, maar de mensen om ons heen leggen het graag even uit in gebrekkig Engels. Erg vriendelijke mensen. Eenmaal thuis gaan we zwemmen want het is echt bloedje heet vandaag 34 graden ofzo. En we moesten schoon worden van al het vuil dus het was een goed excuus hihi.

Donderdag 19 februari (10) Vandaag hebben we opnieuw het busje uitgeprobeerd, maar dan om 7.15, aangezien we sowieso aankomende week met het busje naar de school moeten. We hebben het schema wat we gemaakt hebben aan Jake laten zien, deze was prima! Daarna zijn we door een vriend van hem naar Humansdorp gebracht, waar we even langs de winkeltjes wilden lopen, Jake zei: stel dat jullie toch iets overkomt, dan ben ik verantwoordelijk! Haha ze zorgen goed voor ons, fijn idee. Ook helpt hij mee met het zoeken naar een auto, woehoe. Die is toch wel heel fijn, blanken gaan zowat noooit met zo’n taxibusje. We gaan zo even naar Fried en Marian toe lopen om even te internetten en de blog te uploaden net zoals de foto’s. Lekker even met nico geskyped en met heit mem en siete. Leuk om ze even te zien. Volgende blog komt over een week, zodat ik kan vertellen over de eerste week lesgeven! (maandag beginnen we!)